2024-03-28T14:08:09Z
https://ijhs.ut.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=7513
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
تعیین نیازهای سرمایی و گرمایی قلمههای انگور و تغییر کربوهیدرات و هورمونها در دورۀ سرمادهی
سعید
عشقی
مهدی
گاراژیان
این پژوهش بهمنظور تعیین نیاز سرمایی و گرمایی انگور رقمهای رطبی، سیاه شیراز و یاقوتی انجام شد. همچنین تغییر کربوهیدراتها و هورمونهای درونی در رقم یاقوتی سیاه در دورۀ سرمادهی بررسی شد. بدین منظور، قلمههای یکاندازه (30 سانتیمتر) بیدرنگ پس از خزانبرگها در پاییز جمعآوری شدند. سرمادهی شامل 0 (شاهد)، 100، 200، 300، 400 و 500 ساعت در دمای 2 درجۀ سلسیوس بودند. سپس، قلمهها در آبمقطر و در شرایط دمای اتاق و نور ممتد قرار گرفتند. درصد شکوفایی جوانه، تعداد روز تا شکوفایی اولین جوانه و 50 درصد جوانهها، میزان نشاسته، کربوهیدراتهای محلول، جیبرلین، سایتوکینین، اکسین و اسید آبسیزیک در بافتهای جوانه، گره و میانگره اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که بالاترین درصد شکوفایی جوانه و کوتاهترین زمان تا شکوفایی50 درصد جوانهها در رقمهای سیاه شیراز، رطبی و یاقوتی بهترتیب در تیمارهای 500، 400 و400 ساعت سرمادهی بود. در هر 3 رقم، بالاترین میزان نشاسته در تیمارهای بدون سرمادهی بود و با سرمادهی میزان نشاسته کاهش و کربوهیدرات محلول افزایش یافت. میزان جیبرلین، سایتوکینین و اکسین با اعمال تیمارهای سرمادهی، افزایش و آبسیزیکاسید کاهش یافت. درنتیجه نیاز سرمایی رقمهای یاقوتی، رطبی و سیاه شیراز بهترتیب400، 400 و 500 ساعت و نیاز گرمایی4320،5472 و 8064 درجهساعت (GDH) تعیین شد.
قندهای محلول
نشاسته
نیاز سرمایی
Vitis vinifera
2015
10
23
345
356
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55856_6a34fcd7d44432ea27799fd5f7a6e38f.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
ارزیابی تحمل به خشکی و کیفیت ظاهری در برخی از تودههای فستوکای بلند جمعآوریشده از نقاط مختلف ایران
ایمان
روح اللهی
محسن
کافی
نیر اعظم
خوش خلق سیما
عبدالمجید
لیاقت
با هدف شناسایی یک چمن نیازمند مراقبت پایین، مقاومت به خشکی جمعیتهای فستوکای بلند جمعآوریشده از نقاط مختلف ایران در مرحلۀ جوانهزنی بررسی شد و سپس خصوصیتهای چمنی جمعیتهای منتخب با روش آنالیز عکسهای دیجیتال ارزیابی شد. در آزمایش اول تأثیر سطوح تنش خشکی 100 درصد (شاهد)، 80 درصد، 60 درصد و 40 درصد ظرفیت زراعی روی سبزشدن بذرها و استقرار گیاهچه در 14 جمعیت فستوکای بلند جمعآوریشده و دو رقم تجاری بررسی شد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین درصد جوانهزنی نهایی در تمامی سطوح تنش خشکی بهترتیب مربوط به جمعیتهای اصفهان و قوچان بود. در آزمایش دوم کیفیت ظاهری و درصد پوشش چمنی در جمعیتهای منتخب مرحلۀ جوانهزنی در مزرعه طی یک سال ارزیابی شد. جمعیت اصفهان پوشش چمنی کاملی در مرحلۀ استقرار نشان داد. رقم باروادو به شیوۀ معناداری شاخص تیرگی رنگ سبز بالاتری نسبت به سایر جمعیتها نشان داد. براساس نتایج میتوان از جمعیتهای جمعآوریشده خصوصاً جمعیتهای اصفهان و بروجن بهمنزلۀ منابع ژنتیکی مناسبی برای برنامههای اصلاحی، با هدف معرفی چمن نیازمند مراقبت پایین در ایران استفاده کرد.
آنالیز عکسهای دیجیتال
تنش خشکی
سبزشدن
کیفیت ظاهری
2015
10
23
357
365
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55857_c4e2c944e5baf241aafaf6bba71527b5.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
اثر محلولپاشی نیتروژن، بور و روی بر میزان اکسین، تشکیل و ریزش میوه در پرتقال تامسون ناول (Citrus sinensis cv. Thomson navel)
فاطمه
سیدکلایی
حسین
صادقی
حسین
مرادی
بهمنظور بررسی اثر عناصر غذایی نیتروژن، بور و روی بر میزان اکسین و تشکیل میوه در پرتقال تامسون ناول، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل اوره در سه سطح (0، 3 و 6 در هزار)، اسید بوریک در دو سطح (0 و 5/0 در هزار) و سولفات روی در دو سطح (0 و 3 در هزار) بودند. تعداد گل، میوۀ اولیه، میوهچه بعد از ریزش خرداد و میوۀ نهایی شمارش شد. طول و قطر میوه، میزان اکسین منطقۀ ریزش و عملکرد اندازهگیری شد. مصرف عناصر غذایی اثر معناداری در افزایش تعداد گل، درصد تشکیل میوۀ اولیه و عملکرد داشتند. کمترین میزان ریزش میوۀ اولیه و نهایی در تیمار مصرف همزمان اوره با غلظت 6 در هزار و سولفات روی با غلظت 3 در هزار به دست آمد. بالاترین درصد تشکیل میوه بعد از ریزش خرداد و اکسین، در تیمار اثر متقابل سولفات روی با غلظت 3 در هزار و اسید بوریک با غلظت 5/0 در هزار حاصل شد.
تشکیل میوۀ نهایی
ریزش خرداد
عناصر غذایی
مرکبات
2015
10
23
367
378
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55858_8c71908db4091ba68e7c7de196f2d197.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
مقایسۀ کمّی بیان ژن های CBF1 و CBF4 تحت تنش سرما در ارقام انگور وینیفرا (Vitis vinifera L.) خلیلی دانه دار، شاهرودی و گونۀ ریپاریا (Vitis riparia)
علی
عبادی
مریم
کریمی علویجه
سید امیر
موسوی
سید علی رضا
سلامی
با توجه به اینکه انگور از جنبۀ اقتصادی اهمیت خاصی دارد، انجام مطالعاتی برای بررسی جنبههای متفاوت فرایندهایی که منجر به ایجاد مقاومت در برابر سرماهای غیرمنتظرۀ پاییز یا دیررس بهاره میشود، ضروری به نظر میرسد. در این راستا بررسی بیان ژنهایی که موجب افزایش تحمل به سرما میشوند اهمیت ویژهای دارد. لازمۀ بیان ژنهای سنتزکنندۀ پروتئینهایی که در سازگاری به سرما نقش دارند گروهی از عوامل رونویسیاند. در این آزمایش تفاوت بیان دو عامل رونویسی CBF1 و CBF4 در ارقام انگور خلیلی دانهدار، شاهرودی و گونۀ ریپاریا تحت تنش سرما مقایسه شد. نتایج نشان داد بیان ژن CBF1 در دقایق اولیة بعد از تنش سرما افزایش نشان داد و انگور ریپاریا بیان بیشتری نسبت به دو رقم انگور وینیفرا داشت، همچنین کمترین میزان بیان ژن CBF1 مربوط به رقم شاهرودی بود که بعد از گذشت یک روز از شروع تنش مشاهده شد. در مورد ژن CBF4 افزایش بیان با گذشت ساعتهای اولیة پس از تنش آغاز شد و مشابه ژن CBF1 بیشترین بیان مربوط به انگور ریپاریا بود. مقایسۀ میزان بیان این دو ژن در انگور ریپاریا نشان داد که بهطورکلی، میزان بیان ژن CBF4 حدود 10 برابر میزان بیان ژن CBF1 بود.
انگور
بیان ژن
تنش سرما
عوامل رونویسی
CBF1
CBF4
2015
10
23
379
386
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55859_9898a6fe7bd5ca01d5e2983eb9325bc5.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
کاربرد قبل از برداشت پلی آمین ها بر ویژگی های کیفی و عمر پس از برداشت میوۀ کیوی رقم هایوارد
سید حسین
میردهقان
مجید
اسمعیلیزاده
فرهاد
پیرزاد
مهمترین مشکلات میوۀ کیوی طی انبارمانی، عارضۀ نرمشدگی و آلودگی میکروبی است. برای رفع این مشکلات تیمار قبل از برداشت پوتریسین و اسپرمیدین بر پتانسیل انبارمانی میوۀ کیوی رقم هایوارد بررسی شد. محلولپاشی برگی غلظتهای مختلف پوتریسین (0، 1 و 2 میلیمولار) و اسپرمیدین (0، 1 و 2 میلیمولار) 40 و 20 روز قبل از برداشت انجام شد. ویژگیهای مختلف میوه در زمانهای صفر (قبل از شروع انبارمانی)، 11 و 14 هفته پس از برداشت ارزیابی شد. میوهها در زمان بلوغ تجاری ( Brix2/6 TSS=) برداشت و بهمدت 14 هفته در دمای 1±5/1 درجۀ سانتیگراد و رطوبت نسبی 90ـ 95 درصد انبار شدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان سفتی (09/3 کیلوگرم نیرو) مربوط به برهمکنش سطح 2 میلیمولار پوتریسین و اسپرمیدین و کمترین میزان آن (16/2 کیلوگرم نیرو) مربوط به تیمار شاهد بود. کمترین میزان فعالیت میکروبی، مالوندیآلدهید و کاهش وزن مربوط به میوههای تیمارشده بودند. میزان فعالیت ضد اکسیدانی، ترکیبات فنلی و کلروفیل کل تحتتأثیر تیمارها واقع شدند و بالاترین مقدار آنها متعلق به سطوح مختلف پوتریسین و اسپرمیدین بود. تغییرات شاخصهای مختلف رنگ، ویتامین ث، مواد جامد محلول کل، اسید کل و pH در میوههای تیمارشده نسبت به شاهد به تأخیر افتادند. بهطورکلی، تیمارهای پوتریسین و اسپرمیدین سبب تأخیر در نرمشدگی و کاهش فعالیت میکروبی میوهها در طول انبارمانی شدند.
سفتی
فعالیت ضد اکسیدانی
فعالیت میکروبی
کیوی
نرم شدگی
2015
10
23
387
398
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55860_01f0d02676ce63e0629a4949208391eb.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
اثر مقادیر مختلف آهن و نیتروژن بر عملکرد و برخی از خصوصیات کیفی محصول سیب رقم فوجی Domestica cv.Fuji) (Malus
مصباح
بابالار
مینا
محبی
محمد علی
عسکری
علیرضا
طلایی
اثــر محلولپاشی آهن و کاربرد خاکی نیتروژن هر یک در سه سطح متفاوت (آهن: صفر، 5 و 10 میلیگرم در لیتر و نیتروژن: صفر، 40 و 60 میلیگرم در کیلوگرم) بر عملکرد و برخی خصوصیات کیـفی محصول سیـــب رقم فوجیdomestica cv. Fuji)(Malus پیوندشده روی پایۀ مالینگ ((M9واقع در قطعۀ آزمایشی سیب دانشگاه تهران در سال 1392 مطالعه شده است. این پژوهش بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. براساس نتایج این پژوهش، افزایش سطوح آهن، منجر به افزایش معناداری در محتوای فنولی و درصد مادۀ خشک میوه شد. افزایش سطوح نیتروژن نیز سبب افزایش سفتی میوه، افزایش محتوای فنولی، کاهش اسید آسکوربیک، افزایش مادۀ خشک، کشیدگی میوه و کاهش رنگگیری پوست میوه شد. اثر متقابل نیتروژن و آهن نیز بر سفتی میوه، محتوای فنولی، میزان اسید آسکوربیک، مادۀ خشک، عملکرد، کشیدگی میوه و شاخصهای رنگی پوست میوه (*a*, b) معنادار بود. درمجموع میتوان غلظت 60 میلیگرم در کیلوگرم نیتروژن بهازای هر درخت را برای بهبود خصوصیات کیفی این رقم مناسب دانست، ولی بهنظر میرسد به غلظتهای بیشتری از آهن برای تأثیرگذاری نیاز است.
تغذیۀ برگی
رقم فوجی
سیب
نیتروژن
fe-eddha
2015
10
23
399
407
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55861_f894ce5c7064d1d945324ed74bcc69d3.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
ارزیابی خصوصیات رشدی و غلظت عناصر غذایی در چهار ژنوتیپ بادام پیوندشده روی پایۀ GF677 تحت تنش شوری
علی
مومن پور
علی
ایمانی
داود
بخشی
حامد
رضایی
ترکیب پایه و پیوندک، خصوصیات رشدی و غلظت عناصر غذایی برگ و ریشۀ بادام را در شرایط شوری، تحتتأثیر قرار میدهد. در این پژوهش، آثار شوری آب بر خصوصیات رشدی و غلظت عناصر غذایی برگ و ریشۀ تعدادی از ژنوتیپها و ارقام بادام بررسی شد. ژنوتیپهای مطالعهشده شامل مامایی، نانپاریل، A200 و 1-25 پیوندشده روی پایۀ GF677 و پایۀ GF677 (پیوندنشده) و شوری آب آبیاری شامل 0، 2/1، 4/2، 6/3 و 8/4 گرم در لیتر نمک بودند. نتایج نشان داد با افزایش شدت شوری، قطر پیوندک، ارتفاع پیوندک، تعداد برگ تولیدی و درصد برگهای سبز کاهش یافت و در مقابل، درصد برگهای نکروزه و ریزشیافته افزایش یافت. همچنین در تمامی ژنوتیپهای مطالعهشده، بیشترین مقدار کلر و سدیم، نسبت سدیم به پتاسیم، سدیم به کلسیم، سدیم به منیزیم، سدیم به فسفر و کمترین مقدار کلسیم، منیزیم، فسفر و مس در برگ و ریشه و کمترین غلظت آهن در ریشه، در شوری 8/9 دسیزیمنس بر متر، مشاهده شد. ژنوتیپ 1-25 در تمامی سطوح شوری، دارای کمترین مقدار کلر و سدیم، کمترین نسبتهای سدیم به پتاسیم، سدیم به کلسیم، سدیم به منیزیم و سدیم به فسفر بود. این ژنوتیپ، توانست در شوری 3/7 دسیزیمنس بر متر، از طریق افزایش پتاسیم (19/1 درصد)، مس (56/9 قسمت در میلیون)، آهن (48/27 قسمت در میلیون) و روی (80/66 قسمت در میلیون)، به مقدار بیشتری از سایر ژنوتیپهای مطالعهشده، با آثار مخرب سدیم مقابله کند. درمجموع ژنوتیپ 1-25 و رقم مامایی بهترتیب، متحملترین ژنوتیپ و حساسترین رقم به شوری تشخیص داده شدند.
بادام
پایۀ GF677
تنش شوری
عناصر پرمصرف
عناصر کممصرف
رقم مامایی
ژنوتیپ 1-25
2015
10
23
409
427
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55862_4563f5e86eeb01ffdd07c71a2a165671.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
تأثیر نانوذرات نقرۀ بیولوژیک بر رشد باکتری های موجود در محلول های نگهدارنده و افزایش عمر گلجایی گل شاخهبریدنی رز رقم ’وایت نااُمی‘
موسی
سلگی
منصور
قربانپور
در این پژوهش نانوذرات نقرۀ تولیدشده با استفاده از عصارۀ گلبرگهای زعفران در 3 آزمایش جداگانه در جلوگیری از رشد باکتریهای موجود در محلول نگهدارنده با هدف افزایش عمر گلجایی گل شاخهبریدۀ رز رقم ’وایت نااُمی‘ به کار برده شد. در آزمایش اول تأثیر نسبتهای مختلف نانوذرات نقره و عصارۀ گلبرگهای زعفران (1:20، 1:5 و 1:2) بر جلوگیری از رشد مهمترین باکتریهای آلودۀ سازندۀ محلولهای نگهدارنده شامل Bacillus subtilus، Bacillus cereu، Acinetobacter، Pseudomonads fluorescensوPseudomonas aeruginosa بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. نتایج نشان داد تأثیر نسبتهای بهکاررفته بر میزان رشد باکتریها معنادار است. عصارۀ گلبرگهای زعفران هیچگونه اثر ضد باکتری نداشت و غلظتهای 1:5 و 1:20 بیشترین اثر بازدارندگی رشد را در باکتریهای گرم مثبت نشان دادند. در آزمایشهای دوم و سوم نیز تأثیر نسبتهای مختلف نانوذرات نقره بر عمر گلجایی، وزن تر نسبی و میزان محلول جذبشدۀ نسبی گل شاخهبریدۀ رز رقم ’وایت نااُمی‘ با کاربرد دو روش دائمی و کوتاهمدت بررسی شد. نتایج نشان داد که نسبتهای کم نانوذرات نقرۀ استفادهشده بهویژه 1:20 بهطور معناداری با افزایش وزن تر نسبی سبب افزایش عمر گلجایی تقریباً دو برابری در مقایسه با شاهد شد.
آلودگی باکتریایی
جذب محلول
عمر گلجایی
نانوفناوری
نانوذرات
2015
10
23
429
439
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55863_6f6dedbb1afacaab7fd1f650ec71a383.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
اثرات اسید جاسمونیک و میکوریز آربوسکولار بر رشد و خصوصیات اکوفیزیولوژیکی دانهال های پستۀ تحت تنش خشکی
اسماء
عباسی کاشانی
محمدحسین
شمشیری
مجید
اسماعیلی زاده
حمیدرضا
کریمی
خشکی از مهمترین تنشهای محیطی رایج در کشور است که بر مراحل مختلف رشد و نمو گیاهان تأثیر میگذارد. بهمنظور بررسی آثار تلفیقی قارچ میکوریز آربوسکولار (Glomus intratadices) و اسید جاسمونیک بر ویژگیهای رشدی و اکوفیزیولوژیکی دانهالهای پستۀ رقم قزوینی تحت تنش خشکی، آزمایش گلخانهای با سه فاکتور میکوریز (میکوریز و بدون میکوریز)، اسید جاسمونیک (غلظت صفر، 50 و 100 میکرومولار) بهصورت محلولپاشی برگی در سه نوبت، با فاصلۀ زمانی هر سه هفته یکبار و سطوح مختلف خشکی بهصورت دور آبیاری یک روز بهمنزلۀ شاهد، 3، 6 و 10 روز در میان به روش وزنی و براساس ظرفیت زراعی، با سه تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی روی دانهالهای سهماهۀ پسته انجام شد. نتایج نشان داد که پس از 70 روز تیمار خشکی، با افزایش شدت تنش خصوصیات رویشی دانهالها بهطور معناداری کاهش یافتند. ویژگیهای اکوفیزیولوژیکی دانهالهای پسته ازقبیل محتوای رنگیزههای فتوسنتزی، Fv/Fm و شاخص عملکرد (PI) نیز تحتتأثیر خشکی کاهش نشان دادند. گیاهان میکوریزی کمتر تحتتأثیر تنش قرار گرفتند و همزیستی میکوریزی به بهبود قابل ملاحظۀ این پارامترها نسبت به شاهد منجر شد. محلولپاشی برگی دانهالها با اسید جاسمونیک سبب کاهش ارتفاع ساقه، وزن خشک برگ، محتوای کلروفیل a و مجموع کلروفیل و افزایش حجم سیستم ریشهای شد.
پسته
تنظیم کنندۀ رشد
خشکی
رنگیزه های فتوسنتزی
فلورسانس کلروفیل
2015
10
23
441
453
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55864_8ff58bc74ef2646df218147537f070c6.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
اثر ترینگزاپک اتیل و تنش پاخوری بر خصوصیات فیزیولوژیک و مورفولوژیک فستوکای پابلند رقم ربل (Festuca arundinacea cultivar Rebel)
محمدحسین
شیخ محمدی
نعمت الله
اعتمادی
علی
نیکبخت
استفاده از کندکنندههای رشد گیاهی ازجمله ترینگزاپک اتیل در مدیریت چمن بسیار مرسوم و معمول شده است. ازجمله اهداف استفاده از این ترکیبات کاهش رشد عمودی چمن، افزایش تراکم و مقاومت به تنشهای زیستی و غیرزیستی است. هدف از انجام این آزمایش بررسی اثر سطوح متفاوت ترینگزاپک اتیل (0، 25/0و 5/0 کیلوگرم در هکتار) و تنش پاخوری (پاخوری و عدم پاخوری) بر خصوصیات فیزیولوژیک و مورفولوژیک فستوکای پابلند رقم ربل است که در آزمایشی در غالب طرح فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملأ تصادفی در 3 تکرار به اجرا در آمد. نتایج نشان داد ترینگزاپک اتیل و پاخوری سبب کاهش معنادار ارتفاع، وزن تر و خشک چمن فستوکا شد. ارتفاع در غلظتهای 25/0 و 5/0 کیلوگرم در هکتار بهترتیب 84/18 و 06/22 درصد کاهش نشان داد. کاربرد ترینگزاپک اتیل، موجب افزایش تراکم، پنجهزنی و کلروفیل شد، درحالیکه تیمار پاخوری محتوای کلروفیل، تراکم و پنجهزنی را بهصورت معناداری کاهش داد. کاربرد ترینگزاپک اتیل در غلظت 5/0 کیلوگرم در هکتار 36 درصد افزایش پنجهزنی و تنش پاخوری 2/17 درصد کاهش پنجهزنی را نشان داد. همچنین نتایج نشان داد تیمار پاخوری و ترینگزاپک اتیل کربوهیدراتهای محلول اندام هوایی را بهطور معناداری افزایش میدهد، درصورتیکه این ماده برخلاف پاخوری اثری معنادار بر کربوهیدراتهای محلول ریشه نداشت. ترینگزاپک اتیل با افزایش محتوای آب نسبی و کاهش نشت الکترولیت در شرایط تنش پاخوری موجب افزایش مقاومت به پاخوری در فستوکا شد.
ترینگزاپک اتیل
تنش پاخوری
فستوکای پابلند
میزان رشد
2015
10
23
455
465
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55865_37a8ec189ea41bb04fff6ef2f47e99fc.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
تأثیر محلولپاشی نفتالین استیک اسید و تراش بوته بر رشد، عملکرد و کیفیت میوۀ خربزۀ توده خاتونی
میثم
الیاسی مقدم
طاهر
برزگر
زهرا
قهرمانی
بهمنظور بررسی آثار نفتالین استیک اسید و تراش بوته بر رشد، عملکرد و کیفیت میوۀ خربزۀ توده خاتونی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعۀ پژوهشی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه زنجان در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل محلولپاشی نفتالین استیک اسید در سه سطح (25،50 و 100 میلیگرم در لیتر در مرحلۀ چهار تا شش برگی و تشکیل میوه) و تیمارهای هرس شامل تراش بوته بود. نتایج نشان داد که محلولپاشی NAA سبب افزایش مقدار مواد جامد محلول در میوه شد و مقدار مواد جامد محلول از قسمت دم میوه به سمت نوک میوه افزایش یافت. بیشترین سطح برگ، عرض میوه و ضخامت گوشت میوه در تیمار100 میلیگرم در لیتر NAA در مرحلۀ تشکیل میوه مشاهده شد. کاربرد NAA مدت رسیدن میوه را کاهش داد. بیشترین تعداد میوه در بوته و عملکرد کل در تیمار NAA 50 میلیگرم در لیتر در مرحلۀ چهار تا شش برگی به دست آمد. همچنین بیشترین وزن متوسط میوه و عملکرد بازارپسند در تیمار تراش بوته حاصل شد. با توجه به نتایج میتوان محلولپاشی 100 میلیگرم در لیتر NAA در مرحلۀ تشکیل میوه را روشی جایگزین برای عمل تراش بوتهها که کارd وقتگیر و هزینهبر است پیشنهاد کرد.
خربزه
سفتی میوه
عملکرد و تشکیل میوه
مواد جامد محلول
2015
10
23
467
474
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55866_9f5bf43361bf8d2ae41addd443273816.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
اثر کائولین بر فیزیولوژی درخت، آفتابسوختگی سطحی و خواص کمّی و کیفی میوۀ دو رقم تجاری سیب
علی
قرقانی
سعید
عشقی
یاسمین
خواجه نوری
مجید
راحمی
مطالعۀ حاضر بهمنظور بررسی آثار کاربرد کائولین برای کاهش آثار سوء دماهای بالا بهویژه آفتابسوختگی میوه در سیب انجام شد. تیمارهای استفادهشده در این پژوهش شامل چهار غلظت کائولین (0،2، 4 و 6 درصد) روی دو رقم مهم و تجاری سیب استان فارس ‘گلدن دلیشز’ و ‘استارکینگ دلیشز’ بود. شاخصهای اندازهگیری شده در این پژوهش شامل شاخصهای فیزیولوژیکی، آفتابسوختگی میوه و صفات کمّی و کیفی میوه بود. نتایج نشان داد با افزایش غلظت کائولین محلولپاشی شده در هر دو رقم میزان فتوسنتز افزایش و دمای برگ و تعرق کاهش یافت. رقم ‘استارکینگ دلیشز’ آفتابسوختگی بیشتری نسبت به رقم ‘گلدن دلیشز’ داشت و با افزایش غلظت کائولین، میزان آفتابسوختگی کاهش پیدا کرد. تیمار کائولین بدون اختلاف معنادار بین سطوح آن، شاخصهای کمّی میوه را نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. در بین شاخصهای کیفی میوه تیمار کائولین سبب افزایش وزن خشک و رنگ زمینه و کاهش زنگارزدگی و آبگزیدگی میوه شد. تیمار کائولین بر سفتی، مواد جامد محلول، اسیدیته و رنگ سطحی میوه تأثیر معناداری نداشت.
آفتاب سوختگی
سیب
فیزیولوژی درخت
کائولین
کیفیت میوه
2015
10
23
475
486
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55867_1fd2fc3b39ed4c51e1193d40623bd5ba.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
کنترل پس از برداشت کپک سبز در پرتقال ارقام یافا و خونی با استفاده از بیکربنات سدیم
حسن
صدرنیا
اسماعیل
یامپی
محمد حسین
آق خانی
ترکیبات سالم مثل بیکربنات سدیم، بیکربنات پتاسیم، اسانسهای گیاهی، بیوکنترلرها ازجمله انواع مخمرها به همراه تیمارهای گرمایی جایگزین خوبی برای سموم شیمیایی مضر برای سلامت انسان و محیط زیستاند. در این بررسی میوههای دو رقم پرتقال محلی استان گلستان، شامل پرتقال یافا و سانگین خونی، پس از مایهزنی با سوسپانسیون کپک سبز (پنیسیلیوم دیجیتاتوم)، با غلظتهای مختلف بیکربنات سدیم (صفر، 500 و 1000 میلیگرم در لیتر) و غلظت 1500 میلیگرم در لیتر همراه با غوطهوری در آب داغ 53 درجۀ سانتیگراد تیمار شدند. میوههای تیمارشده سپس در دمای 8 درجۀ سانتیگراد و رطوبت نسبی 5±85 انبار شدند. صفاتی مثل درصد پوسیدگی، کاهش وزن، مواد جامد محلول، اسیدیته، نسبت قند به اسید و سفتی بافت در شش مرحله با فاصلۀ زمانی 14روز یکبار اندازهگیری شد. نتایج نشان داد رقم، تیمار کنترل و زمان بر میزان اسیدیته و مواد جامد محلول اثر معنادار دارند. همچنین فاکتورهای تیمار کنترل و زمان بر مقدار کاهش وزن و درصد پوسیدگی اثر معنادار داشتند. در هر دو رقم پرتقال یافا و خونی مناسبترین نتایج در تیمار کنترل ترکیبی1500میلیگرم در لیتر بیکربنات سدیم با غوطهوری در آب داغ 53 درجۀ سانتیگراد بهمدت سه دقیقه به دست آمد.
بیکربنات سدیم
پرتقال
پنیسیلیوم دیجیتاتوم
پوسیدگی
عمر انبارمانی
2015
10
23
487
495
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55868_f88647cbb71f30c8f6260912b2817228.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
تنوع مورفولوژیک برخی جمعیتهای سنبل بیابانی پارهبرگ(Eremostachys laciniata Bunge
علیرضا
هادی پور
مجید
عزیزی
حسنعلی
نقدی بادی
عباس
دل آذر
جابر
پناهنده
حسین
آروئی
جنس Eremostachys )تیرۀ نعناع( 60 گونه دارد که 15 گونه از آن در ایران رویش دارد. ریشۀ سنبل بیابانی پارهبرگ (E. laciniata) برای درمان بیماریهای روماتیسمی و دردهای مفصلی استفاده میشود. بهمنظور ارزیابی تنوع مورفولوژیک این گیاه، این آزمایش در شمال غرب کشور و در سال 1391ـ 1392 انجام شد. نمونهبرداری از 15 منطقۀ شمال غرب کشور انجام شد. حدود 30 صفت ازجمله ارتفاع گیاه، طول گلآذین، طول ریشه، وزن تر و خشک ریشه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معنادار بین عملکرد ریشه با صفات طول ریشۀ ذخیرهای اصلی (62/0=r)، طول ریشۀ اصلی (53/0=r) و تعداد ریشۀ ذخیرهای (57/0=r) در سطح 5 درصد و محیط ریشۀ ذخیرهای اصلی (85/0=r) در سطح 1 درصد وجود داشت. نتایج نشان داد که جمعیتها در 27 صفت از 30 صفت مطالعهشده با هم اختلاف معنادار داشتند. نتایج تجزیه به عاملها نشان داد که 4 عامل اصلی و مستقل درمجموع 5/75 درصد از واریانس کل را توجیه کردند. تجزیۀ خوشهای با روش Ward جمعیتها را از یکدیگر تفکیک و آنها را در 4 گروه قرار داد. سه جمعیت مرند، تیل و حیدرآباد در بیشتر صفات مقادیر بالایی دارند و میتوانند در برنامههای اصلاحی و تولیدی استفاده شوند.
تجزیۀ خوشه ای
تنوع ژنتیکی
خصوصیات مورفولوژیک
سنبل بیابانی پارهبرگ
همبستگی
2015
10
23
497
507
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55869_9e586c854891ea4b06adc836143de06d.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1394
46
3
تأثیر سطوح مختلف تنش خشکی بر برخی ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیوشیمیایی سه رقم ریحان (Ocimum basilicum L.)
محمد
مقدم
مرتضی
علیرضایی نقندر
یحیی
سلاح ورزی
مرتضی
گلدانی
این پژوهش بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر خصوصیات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی سه رقم اصلاحشدۀ ریحان در دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1391 انجام شد. آزمایش گلدانی بهصورت فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه رقم تجاری ریحان Comin Hoja Larga)، Rubi،Genoes ) و سه سطح تنش خشکی (شاهد، تنش متوسط 75 درصد و تنش شدید 50 درصد ظرفیت زراعی) بود. نتایج تجزیۀ واریانس صفات مورفولوژیکی نشان داد که بین ارتفاع بوته، وزن تر و خشک اندام هوایی و درصد اسانس در ارقام مختلف اختلاف معناداری وجود دارد. همچنین سطوح مختلف تنش خشکی تأثیر معناداری بر تعداد شاخۀ فرعی، وزن تر و درصد اسانس در ارقام مختلف داشت. براساس نتایج این پژوهش ارقام استفادهشده پاسخ فیزیولوژیکی متفاوتی نسبت به تنش خشکی نشان دادند بهطوریکه رقم Comin Hoja Larga توانست تنش 50 درصد ظرفیت زراعی را سه هفته قبل از برداشت بهخوبی تحمل کند. بیشترین میزان کلروفیل b (51/0 میلیگرم بر گرم وزن تر) در تنش شدید (50 درصد ظرفیت زراعی) حاصل شد. بهمنظور تولید بیشتر میزان اسانس (75/0 درصد) تنش شدید (50 درصد ظرفیت زراعی) در شرایط مشابه توصیه میشود.
پارامترهای فیزیولوژیک
تنش خشکی
صفات مورفولوژیک
وزن خشک
2015
10
23
507
521
https://ijhs.ut.ac.ir/article_55870_e64d87ff8a21999342de2798cbc221d6.pdf