2024-03-28T19:26:10Z
https://ijhs.ut.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=2178
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1389
41
3
بررسی میزان کربوهیدرات و عناصر معدنی نهالهای جوان چند رقم گلابی آسیایی (Pyrus serotina Rehd.) بر روی پایههای بذری گلابی اروپایی (Pyrus communis L.) دراقلیم اصفهان
حمید
ظفری نیا
کاظم
ارزانی
ایوبعلی
قاسمی
در راستای بررسی سازگاری ارقام گلابی آسیایی با شرایط آب و هوایی ایران که توسط گروه علوم باغبانی دانشگاه تربیت مدرس در دست انجام است پژوهش حاضر به منظور بررسی اولیه سازگاری 9 رقم گلابی آسیایی در دو منطقه اصفهان انجام شد. بدین منظور ارقام گلابی آسیایی (Pyrus serotina Rehd.) پیوند شده بر روی پایههای دانهالی گلابی اروپایی (Pyrus communis L.) در فصل رویشی 1387 در منطقه پیر بکران اصفهان جهت اندازهگیری میزان عناصر غذایی ازت، فسفر و پتاسیم و میزان کربوهیدرات کل در 3 مرحله رشد رویشی بر روی برگهای برداشت شده مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین این اندازهگیریها در منطقه کبوترآباد اصفهان و بر روی ریشه و قسمتهای هوایی (برگ و شاخه) و بصورت تخریبی بر روی نهالهای پیوند شده و در طی فصل رشد رویشی در سال 1388 تکرار شد. نتایج نشان داد که ارقام گلابی آسیایی از نظر صفات یاد شده به صورت معنیداری تحت تأثیر قرار گرفتند و در مقایسه با ارقام بومی این منطقه یعنی سبری (SB) و شاه میوه (SH) در شرایط بسیار مناسب قرار دارد. نتایج تجزیه عناصر غذایی ازت، فسفر و پتاسیم برگ و نیز کربوهیدرات محلول برگ در هر دو سال و در هر سه مرحله نمونهگیری نشان از تفاوت معنیدار در بین ارقام گلابی داد. در طول فصل میزان ازت و فسفر برگ به طور معنیداری کاهش یافت اما میزان پتاسیم به طور معنیداری افزایش داشت. کربوهیدرات محلول برگ نیز در هر سه مرحله نمونهگیری تفاوت معنیداری نشان داد، به طوری که مقدار کربوهیدرات برگ در سال اول به طور معنیداری به تدریج از اوایل فصل تا اواسط فصل رو به افزایش گذاشته و از این زمان تا اواخر فصل مقدار آن کاهش پیدا نمود. اگرچه میزان کربوهیدرات برگ در سال دوم تا اواسط فصل رو به کاهش گذاشته و سپس مقدار آن اواخر فصل افزایش داشت. ریشهها مهمترین اندام ذخیره کننده کربوهیدرات بوده و مقدار کربوهیدرات محلول ساقه، ریشه و نیز فسفر و پتاسیم ریشه در طول فصل رشد شروع به کاهش کرد. مقدار درصد ازت و پتاسیم ساقه در طول فصل کاهش یافته و مقدار فسفر آن ابتدا کاهش و سپس افزایش پیدا کرد. مقدار ازت ریشه نیز در طول فصل افزایش پیدا کرد.
ازت
پتاسیم
تغییرات فصلی
فسفر
کربوهیدرات محلول
2010
11
22
209
221
https://ijhs.ut.ac.ir/article_21906_b80d89025f15edf25f386eb410a3ce08.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1389
41
3
جمعآوری و ارزیابی تنوع مورفولوژیکی ژنوتیپهای گلمحمدی ایران
مهناز
کیانی
ذبیح اله
زمانی
احمد
خلیقی
محمدرضا
فتاحی مقدم
مجید رضا
کیانی
ذخایر توارثی پایههای اساسی برنامههای اصلاحی گیاهان بوده و مخزن ژنی برای اصلاح ارقام با ویژگیهای مطلوب را فراهم میکنند. در این بین شناسایی دقیق ژنوتیپها پیش نیاز بهرهبرداری کامل از آن محسوب میشود. در این تحقیق پاجوشهای26 ژنوتیپ گلمحمدی جمعآوری شده از مناطق عمده کشت و پرورش آن در ایران (استانهای فارس، اصفهان، کرمان، آذربایجانشرقی و خراسان رضوی) در ایستگاه تحقیقات گروه علوم باغبانی دانشگاه تهران در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی کاشته شدند. در طی دو سال تعداد 50 صفت کمی و کیفی در این گیاهان مورد ارزیابی قرار گرفتند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس دادهها غالب صفات مورد بررسی در محدوده ژنوتیپها معنیدار بودند و ژنوتیپها بر اساس تجزیه آماری خوشهای به روش وارد در فواصل اقلیدسی محاسبه شده در 7 گروه قرار گرفتند. 14 ژنوتیپ در گروهی واحد قرار گرفتند که نشاندهنده نزدیکی ژنتیکی تعداد زیادی از ژنوتیپهای گلمحمدی جمعآوری شده از استانهای فارس، اصفهان و کرمان میباشد. ژنوتیپهای آذربایجان شرقی نیز گروهی مستقل را تشکیل دادند. از بین دیگر ژنوتیپها یک ژنوتیپ پاکوتاه (3 Gاز تهران) و یک ژنوتیپ با تعداد خار کم (24 Gاز خراسان رضوی) در گروههایی مستقل قرار گرفتند. مقایسه بین انحراف میانگین صفات کمی گروههای حاصل از آنالیز خوشهای از میانگین کل هر صفت و نتایج حاصل از مقایسه جمعیتها تأثیر حضور برخی از ژنوتیپها را در متمایز شدن نمونههای برخی از استانها مشخص کرد. مطالعه حاضر افقهای تازهای را در ارتباط با ذخیره توارثی گلمحمدی در ایران نشان داد که میتواند در برنامهریزیهای اصلاحی آن مورد توجه قرار گیرد.
تجزیه خوشهای
تنوع مورفولوژیکی
ذخیرهتوارثی
صفات کمی و کیفی
2010
11
22
223
233
https://ijhs.ut.ac.ir/article_21907_d9620496025fc1cbcd984708d6a7f8c5.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1389
41
3
تعیین و شناسایی آللهای خودناسازگاری (S-آلل) در ژنوتیپهای و ارقام منتخب ایرانی و خارجی بادام به روش PCR
ابوذر
شیخ علیان
علی
وزوایی
علی
عبادی
محمدرضا
فتاحی مقدم
علی
سرخوش
بادام با نام علمی Prunus dulcis Miller [D.A. Webb] دارای خودناسازگاری گامتوفیتیک است. برای کشت وسیع و تجاری بادام استفاده از ارقام خودسازگار و کشت حداقل دو رقم سازگار با هم الزامی است. تعیین خودناسازگاری در بادام روشهای متعددی دارد که جدیدترین آنها استفاده از آغازگرهای اختصاصی به روش PCR است. در این آزمایش از جفت آغازگر اختصاصی AS1II و AmyC5R برای تعیین آللهای خودناسازگاری در بعضی ارقام ایرانی، ژنوتیپهای برتر در کلکسیون پردیس کشاورزی دانشگاه تهران و چند رقم خارجی به عنوان شاهد، استفاده شد. این جفت آغازگر برای تعیین آللهای خودناسازگاری (S- آلل) S1، S2، S3، S5،S7 ،S9 ، S10، S11، S12 وS13 مناسب است. نتایج به دست آمده در این آزمایش نشان داد که اندازه باندهای ارقام خارجی با گزارشهای ارائه شده به طور کامل مطابقت دارد. بنابراین باندهای شناخته شده مربوط به ارقام خارجی ملاک مقایسه باندهای مربوط به ژنوتیپها و ارقام ایرانی مورد بررسی قرار گرفت. با مقایسه اندازه باندها نوع آلل خودناسازگاری مربوط به ژنوتیپ یا رقم مورد مطالعه پیشبینی گردید. اندازه باندهای ارقام ایرانی و ژنوتیپهای برتر مرکز تحقیقات باغبانی پردیس کشاورزی دانشگاه تهران عبارتند از: "یلدا" به اندازه 1100 و 2000 جفت باز متعلق به S1 وS7 ؛ "شاهرودی-5"، "آذر" و "شکوفه" به اندازه 1200 جفت باز متعلق به Sf یا S3؛ "تلخ-13" با باندی به اندازه 2000 جفت باز متعلق به S7 و باندی به اندازه 1600 جفت باز متعلق به S12؛ ژنوتیپ دیرگل شماره 5 به اندازه 1200 و 1400 جفت باز که متعلق به S1 و S13؛ ژنوتیپ دیرگل شماره 11 به اندازه 1400 جفت باز متعلق به S13 می باشد.
آغازگر
آلل
بادام
خودناسازگاری
2010
11
22
247
252
https://ijhs.ut.ac.ir/article_21908_42b5494187403ef9b6f96d7a899a392d.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1389
41
3
تأثیر محلولهای غذایی مختلف بر عملکرد، عناصر غذایی و خصوصیات فیزیولوژیکی خیار رشد یافته در آبکشت
قادر
خضری
سید جلال
طباطبائی
استفاده از آبکشت و تأمین محلولهای غذایی مناسب عامل مهم در بهینهسازی تولید و رسیدن به کشاورزی پایدار است. در ایران تولید محصولات گلخانهای از جمله خیار رو به توسعه است ولی محلولهای غذایی مختلفی پیشنهاد میشود که مزیت نسبی آنها مطالعه نشده است. به این منظور تأثیرات شش نوع محلول غذایی رایج دنیا شامل محلول غذایی هوگلند (NSHog)، محلول استاینر (NSSt)، محلول ناپ (NSKnop)، فرمول انگلستان (NSU.K)، فرمول هلند (NSNeth) و فرمول دانشگاه تبریز (NSUT) بر رشد، عملکرد و کیفیت دو رقم خیار گلخانهای به نامهای نگین (Negeen) و کاترینا (Katrina) مورد مطالعه قرار گرفت. طرح آزمایش از نوع بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار (هر تکرار 48 گیاه) بود. بذور خیار 48 ساعت پس از جوانهزنی در کانالهای حاوی پرلایت و ورمیکولایت (به نسبت V:V 3:1) کاشته شده و گیاهان تا نخستین برداشت با یک چهارم غلظت و از زمان نخستین برداشت تا انتهای آزمایش با نصف غلظت محلولهای غذایی مختلف تغذیه گردیدند. میوهها یک روز در میان برداشت و نهایتاً پس از گذشت شش ماه عملکرد نهایی محاسبه گردید. خصوصیات رویشی و فیزیولوژیکی گیاه در دو مرحله یعنی در طول رشد گیاه و انتهای رشد اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد که محلولهای غذایی تأثیر معنیداری (01/0P?) بر عملکرد خیار داشتند به طوری که NSU.K و NSHog حداکثر عملکرد و محلول NSKnop حداقل عملکرد را داشتند. با همان محلولهای غذایی، رقم نگین نسبت به رقم کاترینا 30 درصد افزایش محصول نشان داد. خصوصیات رویشی و کیفی گیاه نیز تحت تأثیر محلولهای غذایی و ارقام قرار گرفت. سطح برگ گیاهان در محلولهای NSU.K، NSHog و NSKnop حداکثر بود. همچنین سطح برگ رقم نگین نسبت به رقم کاترینا افزایش معنیداری را نشان داد. همبستگی قوی (76/0r2=) بین سطح برگ و عملکرد به دست آمد. حداقل شاخص کلروفیل در تیمارهای NSStو NSNeth دیده شد. تأثیر تیمارها و ارقام بر درصد مواد جامد محلول (TSS) میوهها معنیدار شد به طوری که حداکثر TSS در تیمار NSHog و حداقل در NSNeth و NSU.T دیده شد ولی حداکثر TSS دمبرگ در تیمار NSNeth مشاهده گردید. نیتروژن برگ برای تیمار NSSt بیشترین میزان را دارا بود که با محلولهای دیگر متفاوت بود (05/0 P?) در حالی که نیتروژن برگ رقم کاترینا با رقم نگین تفاوت معنیدار داشت. پتاسیم برگ در تیمار NSU.K بیشترین میزان را نشان داد ولی در بین ارقام تفاوت معنیداری مشاهده نشد. فسفر برگها نیز در بین ارقام معنیدار شد. در نهایت میزان اسید قابل تیتراسیون (TA) میوهها در....
آبکشت
خیار
کلروفیل
کیفیت
محلول غذائی
2010
11
22
253
263
https://ijhs.ut.ac.ir/article_21909_cf964b5eb908fe364891b09dc8172c4f.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1389
41
3
اثر حلقهبرداری، تنک میوه، اوره، سولفات روی و ساکاروز بر ماندگاری جوانههای گل پسته رقم "اوحدی"
علیرضا
طلایی
مجید
اسمعیلی زاده
حسین
لسانی
امان اله
جوانشاه
حسین
حکم آبادی
به منظور بررسی اثر حلقهبرداری، تنک میوه، اوره، ساکاروز و روی بر ماندگاری جوانههای گل پسته آزمایشی با 12 تیمار شامل حلقهبرداری، تنک میوه، اوره )5/0 درصد(، ساکاروز )3 و 5 درصد( و ترکیب هر دو با اوره، سولفات روی )05/0 درصد و 1/0 درصد روی خالص( و ترکیب هر دو با اوره در 3 تکرار و طی دو مرحله در سالهای 1386 و 1387 به اجرا در آمد. تیمارها در دو مرحله رشد سریع اندوسپرم و هضم اندوسپرم و شروع تشکیل لپههای بذر اعمال شدند. براساس نتایج به دست آمده دراین پژوهش تیمارهای مذکور باعث کاهش درصد ریزش جوانه گل و افزایش وزن خشک آن شدند. کمترین مقدار ریزش و بیشترین وزن خشک جوانه گل مربوط به تیمار حلقهبرداری بود. همه تیمارها به جز روی 05/0 درصد و ساکاروز 3 درصد سبب کاهش معنیدار ریزش جوانهها شدند. همچنین اختلاف وزن خشک جوانههای گل کلیه تیمارها با شاهد معنیدار بود. بررسی روند ماندگاری جوانههای گل نیز نشان داد که بیشترین میزان و سرعت ریزش جوانههای گل در فاصله بین 15 تیر تا 15 مردادماه میباشد که نقش تیمارها کاهش سرعت و مقدار ریزش در این فاصله بود. بین مراحل مختلف تیمار از نظر آماری تفاوت معنیداری وجود نداشت.
پسته
حلقهبرداری
ریزش جوانه
سالآوری
محلولپاشی
2010
11
22
265
274
https://ijhs.ut.ac.ir/article_21910_b47ecb556ed67fa5eda5127a7478735f.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1389
41
3
تأثیر کاربرد بهاره روغن ولک و ترکیب آن با عناصر غذایی بر صفات فیزیولوژیک، عملکرد و کیفیت میوه پسته
حمید
علی پور
فرشته
غفاری موفق
به منظور بررسی تأثیر کاربرد بهاره روغن ولک (3 و 5 در هزار) به تنهایی و ترکیب آن با 4 نوع کود کامل بر صفات فیزیولوژیک، عملکرد و کیفیت پسته، این تحقیق در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار در سه تکرار بر روی رقم پسته اوحدی در منطقه چترود کرمان به مدت دو سال اجرا گردید. محلولپاشی هر تیمار طی دو مرحله (10 و 30 اردیبهشت) با مقادیر توصیه شده مربوط به هر کود برای هر تیمار انجام شد. بعد از محلولپاشی مرحله دوم، صفات اکوفیزیولوژیک شامل تعرق، دمای سطح برگ، هدایت روزنهای، میزان فتوسنتز، میزان فلورسنس کلروفیل حداکثر (fm)، متغیر (fv)، متغیر به حداکثر (fv/fm) و صفات کیفی شامل درصد خندانی، درصد ناخندانی، درصد پوکی، وزن 100 دانه، اونس و وزن کل محصول، همچنین عناصر غذایی برگ شامل میزان فسفر، پتاسیم، آهن، روی، منگنز و مس در نمونههای برگی تهیه شده از درختان در مرداد ماه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که مصرف مکملهای غذایی به تنهایی میتواند باعث افزایش درصد خندانی و پوکی در محصول گردد ولی اختلاط آنها با روغن ولک در فصل بهار بر روی خصوصیات کیفی محصول اثر منفی دارد. همچنین اختلاط روغن ولک با مکملهای غذایی باعث کاهش درصد خندانی و پوکی در محصول میشود.
پسته
روغن ولک
صفات فیزیولوژیک
2010
11
22
275
280
https://ijhs.ut.ac.ir/article_21911_641f5ac148a04b50a3f6f6cd1c71c1dc.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1389
41
3
تأثیر زمان برداشت سوخ، ایندول بوتیریک اسید و تغییرات تنظیمکنندههای رشد درونزا در خلال تکثیر از طریق فلسبرداری سوسن چلچراغ (Baker) Boiss Lilium ledebourii
عباس
میرزاخانی
روح انگیز
نادری
این آزمایش به منظور بررسی اثرات زمان برداشت سوخ و تنظیمکننده رشد ایندول بوتیریک اسید و همچنین بررسی تغییرات تنظیمکنندههای رشد ایندول استیک اسید (IAA) و آبسایزیک اسید (ABA) در خلال تکثیر از طریق فلسبرداری سوسن چلچراغL. ledebourii (Baker) Boiss اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل زمانهای برداشت سوخ از رویشگاه طبیعی واقع در منطقه داماش در استان گیلان (صفر، 50، 100 و150 روز پس از گلدهی) و غلظت ایندول بوتیریک اسید (صفر، 300 و 600 میلیگرم در لیتر) بود. فلسهای بیرونی سوخ پس از جدا شدن از محل طبق و تیمار با IBA جهت باززایی سوخک در بستر ماسه و پیت (50:50) قرار گرفتند. نتایج نشان داد که زمان برداشت سوخها تأثیر معنیداری بر روی شاخصهای سوخکهای باززایی شده ندارد. بیشترین تعداد سوخک تولید شده در سوخهای برداشت شده در 100 روز پس از گلدهی و تیمار 300 میلیگرم در لیتر IBA مشاهده گردید، این سوخکها همچنین دارای بیشترین قطر نیز میباشند. تأثیر موقعیت فلس و زمان برداشت سوخ بر غلظت تنظیمکنندههای رشد IAA و ABA درونزا معنیدار بود. نتایج نشان داد که در مرحله گلدهی میزان ABA در فلسهای مادری بیشتر از فلسهای دختری میباشد و به تدریج مقدار آن تا 100 روز پس از گلدهی کاهش مییابد. محتوای IAA در فلسهای مادری و دختری تا 100 روز پس از گلدهی به تدریج افزایش مییابد و مجددا در 150 روز پس از گلدهی هم در فلسهای مادری و هم در فلسهای دختری کاهش مییابد.
آبسایزیک اسید
اسید ایندول استیک
سوسن چلچراغ
فلسبرداری
2010
11
22
283
289
https://ijhs.ut.ac.ir/article_21912_cfd634d0485b21939bb6991ddfb9c27d.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1389
41
3
اثر پیوند بر عملکرد و برخی صفات رویشی دو رقم خیار گلخانهای
فاطمه
مرادی پور
فرشاد
دشتی
بهمن
زاهدی
اثر پیوند بر عملکرد و برخی صفات کمی و کیفی دو رقم خیار گلخانهای روبرتو و دانیتو روی 5 پایه کدو به نامهای شینتوزا و کایروشینتوزا (Cucurbita maxima × C. moschata)، کدو تنبل (C. maxima cv. Goriki)، کدوی برگ انجیری(Cucurbita ficifolia. cv. Korodame) و کدو قلیانی (siceraria Lagenaria) مورد بررسی قرار گرفت. عملیات اجرایی این طرح در سال 1386 و در گلخانههای تجاری امزاجرد همدان انجام گرفت. برای اجرای این طرح از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار استفاده شد. نتایج نشان داد که نوع پایه تأثیر معنیداری روی عملکرد و شاخصهای رشد دارد. خیار پیوندی روی پایه رقم گوریکی دارای بالاترین عملکرد (5/8 کیلوگرم در بوته) بود ولی اختلاف معنیداری با پایه شینتوزا (13/8 کیلوگرم در بوته) نداشت. گیاهان پیوند شده روی کدو قلیانی و گیاهان غیرپیوندی (شاهد) هر کدام به ترتیب با 6/6 و 8/6 کیلوگرم در بوته، پایینترین میزان عملکرد را دارا بودند. خیارهای پیوندی روی پایه گوریکی، زودرستر و گیاهان غیر پیوندی دیررستر از سایرین بودند. شاخصهای رشدی نظیر ارتفاع بوته، تعداد گره، تعداد شاخه فرعی، تعداد کل میوه، درصد وزن تر و خشک بوته، ساقه و ریشه، در پایه کدو برگ انجیری بیشتر و در پایه کدو قلیانی و گیاهان شاهد کمتر از سایر پایهها بود. نوع رقم خیار بر هیچ یک از صفات رویشی تأثیر معنیداری نداشت.
پایه کدو
پیوند
پیوندک
خیار گلخانهای
صفات رویشی
2010
11
22
291
300
https://ijhs.ut.ac.ir/article_21913_dd7d0d7f3a823bb387d8dd088192a6e0.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1389
41
3
ارزیابی صفات مورفولوژیک مارچوبه خوراکی (Asparagus officinalis L.) وحشی بومی ایران
بهروز
سرابی
محمدرضا
حسندخت
محمد اسماعیل
حسنی
تیمور
رمک معصومی
مارچوبه خوراکی (L. (Asparagus officinalis یک سبزی قدیمی بومی اروپا، آسیا و آفریقا میباشد. منبع ژنتیکی مارچوبه در ایران محدود است و تنها تعداد بسیار کمی بوته مارچوبه خوراکی در کوههای شهرستان طالقان پیدا شدهاند. به منظور ارزیابی صفات مورفولوژیک این سبزی ارزشمند، 58 بوته درون توده طالقان مطالعه و با رقم مری واشینگتن مقایسه گردید. نتایج نشان داد که میانگین بعضی صفات مورد ارزیابی از جمله ارتفاع بوته، تعداد شاخه درجه یک، قطر ساقه اصلی، طول شاخه درجه یک و تعداد فلس تا محل اولین انشعاب پانیکولی به ترتیب 81/133 سانتیمتر، 38/38، 3/5 میلیمتر، 6/39 سانتیمتر و 78/14 بودند. ژنوتیپهای مورد بررسی 97/68 درصد نر و 03/31 درصد ماده بودند. میانگین طول اسپیر (3/6%)، قطر اسپیر (4/30%) و وزن تر اسپیر (2/52%) در ژنوتیپهای وحشی مارچوبه از رقم مریواشینگتن کمتر بودند. در گیاهان مورد بررسی گلها از نیمه دوم اردیبهشت تا نیمه اول خرداد ظاهر و در اواسط تیر میوههای سبزرنگ تشکیل شدند. تعداد بذر در میوههای حبه رسیده قرمز که در اواسط شهریور جمعآوری گردیدند، از چهار تا شش عدد در میان گیاهان مورد بررسی متغیر بود. ضرایب همبستگی ساده بین صفات اندازهگیری شده نشان داد که قطر اسپیر با طول فلسهای روی اسپیر بالاترین همبستگی مثبت را در سطح 99 درصد داشتند. در تجزیه عاملها، صفات در چهار عامل اصلی قرار گرفتند که دو عامل اول 74/44 درصد از واریانس کل را توجیه کردند و نه صفت را شامل شدند. همچنین ژنوتیپهای مورد بررسی در تجزیه خوشهای به پنج گروه تقسیم شدند و گروه سوم که همگی جنسیت نر داشتند، از لحاظ میانگین کلیه صفات اندازهگیری شده، بالاتر از میانگین کل قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد که ژنوتیپهای مارچوبه وحشی از تنوع قابل توجهی برخوردار بودند و این منطقه میتواند به عنوان یکی از رویشگاههای طبیعی مارچوبه خوراکی معرفی شود و لازم است که تنها منبع ژنتیکی این گیاه ارزشمند حفظ گردد.
اسپیر
تجزیه خوشهای.
تجزیه عاملها
ژنوتیپ
همبستگی
2010
11
22
https://ijhs.ut.ac.ir/article_21914_09ce6005e5d730770861560d2fe4414f.pdf
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2008-482X
1389
41
3
بررسی ویژگی های سیتوژنتیکی برخی از توده های پیاز مورد کشت در ایران
شهروز
رفیع زاده
مهدی
نصر اصفهانی
شاهین
واعظی
پیاز خوراکی (Allium cepa L.) یکی از محصولات مهم و استراتژیک بوده که با توجه به اهمیت این محصول در ایران انجام یک بررسی جامع در تعیین خصوصیات سیتوژنتیکی تودههای مربوطه امری اجتنابناپذیر است. لذا، ده توده پیاز بومی مورد کشت در سطح کشور شامل: سفید کاشان، قرمز آذرشهر، درچه اصفهان، سفید قم، قولی قصه زنجان، محلی یاسوج، هرسین، اسحاقآباد نیشابور، ابرکوه یزد، رامهرمز، در مقایسه با دو رقم خارجی شامل: تگزاس ارلی گرانو و سوییت اسپانیش انتخاب و ویژگیهای سیتولوژیکی آنها شامل: تعداد کروموزوم، طول بزرگترین و کوچکترین کروموزوم، نسبت طول بزرگترین به کوچکترین کروموزوم، میانگین نسبت بازوی بلند به کوتاه، میانگین نسبت بازوی کوتاه به بلند، میانگین طول کروموزومها و تقارن کاریوتیپی در هر رقم مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که، عدد پایه کروموزومی در همه تودههای مورد بررسی X=8 و تعداد کروموزوم 2n=2x=16 بوده و کروموزومهای ژنوم دوازده توده مورد مطالعه از نوع متاسانتریک، ساب متاسانتریک و ساب تلوسانتریک میباشند. تجزیه، کاریوتیپی تودهها نیز با استفاده از پارامترهای طول نسبی کوتاهترین کروموزوم (S%)، شکل کلی کاریوتیپ TF%)) و اختلاف دامنه طول نسبی کروموزوم DRL)) تعیین شد. شکل کلی کاریوتیپها حاکی از تقارن نسبی هر دوازده توده است. بررسی طول نسبی کوتاهترین کروموزوم S%)) و اختلاف دامنه طول نسبی کروموزوم (DRL) نشان داد، با توجه به فاکتور طول نسبی کوتاهترین کروموزم تودههای رامهرمز و سفید کاشان به ترتیب دارای نامتقارنترین کاریوتیپ میباشند و تودههای هرسین و قرمز آذرشهر به ترتیب دارای متقارنترین کاریوتیپ هستند. همچنین، به لحاظ اختلاف دامنه طول نسبی کروموزم نیز تودههای هرسین و سفید کاشان دارای نامتقارنترین کاریوتیپ و تودههای رامهرمز و تگزاس ارلی گرانو دارای متقارنترین کاریوتیپ میباشند. البته، سایر تودههای مورد آزمون در حد واسط این دو طیف واقع شدند. همچنین، با توجه به مطالعات انجام شده تودههای درچه اصفهان، سفید کاشان، قولی قصه، محلی یاسوج، رامهرمز و اسحاقآباد نیشابور دارای ماهواره کوچک بودند که مشابه رقم خارجی تگزاس ارلی گرانو بود و تودههای ابرکوه، سفید قم، هرسین و قرمز آذرشهر دارای ماهواره بزرگتر و مشخصتر بودند که مشابه رقم خارجی یلو سوییت اسپانیش بود. همچنین، دیاگرام مربوط به پراکنش تودهها بر اساس دو مؤلفه A1 و A2، جمعیتهای مورد بررسی را در سه گروه متمایز قرار داد که این امر موید نتایج حاصل از تجزیه خوشهای بود.
ایران.
بومی
پیاز
توده
سیتوژنتیک
کاریوتیپ
میتوز
2010
11
22
https://ijhs.ut.ac.ir/article_21915_0469e24dbc249535374010daae07a8ae.pdf