TY - JOUR ID - 59804 TI - بررسی‎ تأثیر بسترهای کاشت با حجم هوای متفاوت بر رشد نشای گوجه‌فرنگی گلخانه‌ای JO - علوم باغبانی ایران JA - IJHS LA - fa SN - 2008-482X AU - مزاری, حسین AU - دلشاد, مجتبی AU - کاشی, عبد الکریم AD - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج AD - دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج AD - استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج Y1 - 2016 PY - 2016 VL - 47 IS - 3 SP - 407 EP - 419 KW - خلل و فرج مؤثر KW - ظرفیت نگهداری آب KW - ویژگی‌های فیزیکی DO - 10.22059/ijhs.2016.59804 N2 - بسترهای کشت بدون خاک حجم هوای متفاوتی دارند. تفاوت در حجم هوای بسترهای ترکیبی، سبب تغییر در مدیریت محلول‌رسانی و در نتیجه رشد و عملکرد می‎شود. به‌منظور بررسی‎ تأثیر حجم هوای مؤثر بر رشد نشای گوجه‌فرنگی گلخانه‎ای و کارایی مصرف آب آبیاری، ویژگی‎های فیزیکی (ظرفیت نگهداری آب، حجم هوای مؤثر و خلل و فرج مؤثر) پنجاه بستر ترکیبی اندازه‎گیری شد. بسترهای با حجم هوای مؤثر متفاوت، اما تخلخل مؤثر و ظرفیت نگهداری آب یکسان به‌عنوان تیمارهای آزمایش انتخاب شدند. آزمایشی در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تیمار (پرلیت-کوکوپیت20:80، ماسه- کوکوپیت 50-50 و پرلیت-ورمیکولیت 40:60)، سه تکرار و دوازده مشاهده در هر واحد آزمایشی طراحی و اجرا شد. نتایج نشان داد حجم هوای متفاوت در بسترهای کشت، هنگامی‌که دیگر ویژگی‌های فیزیکی یکسان باشد، تأثیر معنی‎داری بر رشد نشای گوجه‌فرنگی و همچنین کارایی مصرف آب آبیاری دارد. بیشترین وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه، سطح برگ و قطر در بستر ترکیبی ماسه-کوکوپیت با حجم هوای85/10 درصد و کمترین آن‌ها در بستر پرلیت-ورمیکولیت با حجم هوای17 درصد به دست آمد. بین بسترهای ماسه-کوکوپیت و پرلیت کوکوپیت (حجم هوای 3/21 درصد) در مراحل آغازین رشد در بسیاری از صفات تفاوتی دیده نشد. از لحاظ کارایی مصرف آب آبیاری، بستر ماسه-کوکوپیت برتری چشمگیری نسبت به دیگر تیمارها داشت. UR - https://ijhs.ut.ac.ir/article_59804.html L1 - https://ijhs.ut.ac.ir/article_59804_60d7b66f648c54f8fa8a1decd5dce95c.pdf ER -