TY - JOUR ID - 56902 TI - اثر خشکی و سایه بر رشد چمن فستوکای پابلند (Festuca arundinacea L.) و علف گندمی بیابانی (Agropyron desertorum L.) JO - علوم باغبانی ایران JA - IJHS LA - fa SN - 2008-482X AU - صادقی, امیر AU - اعتمادی, نعمت اله AU - نیکبخت, علی AU - سبزعلیان, محمد رضا AD - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه باغبانی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان AD - دانشیار، گروه باغبانی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان AD - استادیار، گروه باغبانی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان AD - استادیار، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان Y1 - 2015 PY - 2015 VL - 46 IS - 4 SP - 523 EP - 534 KW - علف گندمی بیابانی KW - فستوکای پابلند KW - مرگ‌و‌میر ریشه KW - نشت یونی ریشه DO - 10.22059/ijhs.2015.56902 N2 - اطلاعات اندکی در مورد اثرهای متقابل تنش‏های محیطی بر فیزیولوژی و رشد گیاهان چمنی در اختیار است. همچنین بررسی جداگانۀ یک عامل محیطی بر روی گیاه نمی‌تواند الگوی مناسبی برای شرایط طبیعی باشد. در این پژوهش اثر متقابل سطوح مختلف سایه (0، 50 و 70 درصد) و سطوح خشکی (آبیاری کامل و قطع آبیاری) بر خصوصیات ظاهری بخش هوایی و ریشه‌ای علف گندمی بیابانی (Agropyron desertorum) و فستوکای پابلند (Festuca arundinacea Schreb. ‘Forager’) به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. تحت سطوح مختلف سایه (50 و 70 درصد) اثر منفی خشکی بر سرعت خشکیدگی، کیفیت ظاهری، نشت یونی و درصد مرگ‌و‌میر ریشه‌های سطحی و عمقی نسبت به نور کامل کاسته شد. از نظر کاربرد زینتی (حفظ کیفیت ظاهری)، تحت شرایط خشکی و نور کامل، گونۀ فستوکای پابلند و تحت تنش خشکی و سایه سطح بالا (70 درصد) گونۀ علف گندمی بیابانی موفق‌تر بود. تحت سایۀ متوسط (50 درصد) و خشکی گونۀ فستوکای پابلند نسبت به علف گندمی بیابانی زمان بیشتری‌ تا خشکیدگی سپری کرد. به نظر می‏رسد اثر متقابل عوامل محیطی از‌جمله شدت نور بر مکانیسم‏های‌ استفاده‌شده در مواجهه با خشکی مؤثر باشند که نیاز به بررسی‏های بیشتری دارد. UR - https://ijhs.ut.ac.ir/article_56902.html L1 - https://ijhs.ut.ac.ir/article_56902_04054918137a18ba331b06310a9279f6.pdf ER -