پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
تأثیر تیمار پیش از برداشت پوترسین بر ویژگیهای کمی، کیفی و عمر پس از برداشت گل شاخهبریدۀ لیزیانتوس ((Eustoma grandiflorum cv. Miarichi Grand white
229
242
FA
داود
عطایی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
ataii.da67@ut.ac.ir
روح انگیز
نادری
0000-0003-4788-9911
استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
rnaderi@ut.ac.ir
عزیزالله
خندان میرکوهی
0000-0002-9891-2571
استادیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
khandan.mirkohi@ut.ac.ir
10.22059/ijhs.2017.123650.759
این آزمایش باهدف بررسی تأثیر محلولپاشی برگی پوترسین در مرحلۀ پیش از برداشت بر کیفیت رویشی و ویژگیهای پس از برداشت گل شاخهبریدۀ لیزیانتوس رقم میاریچی گرند وایت انجام شد. گیاهان در گلدانهای محتوای خاک زراعی، ماسه و خاکبرگ پوسیده با نسبت 1:1:1 حجمی کشت شدند. تیمارها در مرحلۀ پیش از برداشت شامل پوترسین با چهار غلظت 0 (شاهد)، 5/0، 1 و 2 میلیمولار بودند که در مرحلۀ انگیزش غنچه انجام شد. صفات مربوط به کیفیت رویشی شامل طول و قطر غنچه، ارتفاع ساقۀ گلدهنده و وزن تر و خشک آن، سطح برگ و محتوای سبزینه (کلروفیل) بودند. نتایج نشان داد، تیمار پوترسین منجر به افزایش بسیاری از ویژگیها مانند طول و قطر غنچه، ارتفاع ساقۀ گلدهنده و وزن تر و خشک آن، سطح برگ و محتوای سبزینۀ برگ نسبت به تیمار شاهد شد. همچنین در بین غلظتها پوترسین 2 میلیمولار بیشترین تأثیر را بر عاملهای اندازهگیریشده داشتند. بهمنظور بررسی تأثیر تیمارهای پیش از برداشت پوترسین بر ویژگیهای پس از برداشت گل شاخهبریدۀ لیزیانتوس، گلها در مرحلهای که دو غنچۀ آن بهطور کامل باز شدند، برداشت شدند. نتایج نشان داد، تیمارهای پیش از برداشت منجر به افزایش عمر گلجایی، حفظ بهتر وزن تر نسبی و جذب آب نسبی نسبت به تیمار شاهد شدند. همچنین کاهش میزان نشت یونی، تجمع کمتر مالوندیآلدئید، فعالیت کمتر آنزیم لیپوکسیژناز، تجمع کمتر H<sub>2</sub>O<sub>2</sub> و بهبود آنزیمهای پاداکسندۀ (آنتیاکسیدان) کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در غلظت 2 میلیمولار پوترسین نسبت به تیمار شاهد به دست آمد.
آنزیمهای پاداکسنده,جذب آب,عمر گلجایی,کیفیت رویشی,لیپوکسیژناز,مالوندیآلدئید
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63043.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63043_920fe9c6f97b17561816b8937410fe2b.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
بررسی رابطۀ بین عملکرد گل و اجزای آن در ده ژنوتیپ گل محمدی در گلپایگان
243
249
FA
اسماعیل
نظرالملک
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه لرستان
esmaelnazaralmolk@gmail.com
بهمن
زاهدی
استادیار، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه لرستان
zahmadi294@yahoo.com
حسین
زینلی
استادیار، مرکز تحقیقات کشاورزی استان اصفهان
hoszeinali@yahoo.com
10.22059/ijhs.2017.127919.801
بهمنظور بررسی عملکرد گل و اجزای آن از نظر صفات ریختشناختی (مورفولوژیک)، شمار ده نژادگان (ژنوتیپ) گل محمدی (<em>Rosa damascena </em>Mill.) از نقاط مختلف کشور، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان گلپایگان کشت شده و در سال 1392 بررسی شدند. در نتایج مقایسۀ میانگینها، از نظر آماری در صفت عملکرد بوته، نژادگان یزد2 با بیشترین عملکرد و نژادگان خوزستان با کمترین عملکرد و همچنین در صفت عملکرد اسانس در هکتار نژادگان اصفهان4 با بیشترین عملکرد معنیدار داشتند. همبستگی معنیداری در سطح 1 درصد در بین صفات مشاهده شد که از مهمترین آنها همبستگی مثبت و معنیدار ارتفاع گیاه و شمار گل با عملکرد بوته بود. همچنین نتایج تجزیۀ واریانس نشان داد، بین نژادگانها برای همۀ صفات ارزیابیشده اختلاف معنیداری وجود دارد، اما برای صفات درصد اسانس و نسبت وزن گلبرگ به وزن گل اختلاف معنیداری وجود نداشت. در تجزیۀ خوشهای نیز نژادگانهای مورد بررسی در چهار گروه متفاوت قرار گرفتند.
صفات مورفولوژی,عملکرد اسانس,عملکرد گل,گل محمدی,نژادگان
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63044.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63044_0f7629238a37bdac104fed0fcba6a89d.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
تأثیر دو روش پوشاندن با کاغذ مومی در مهار آسیبهای ناشی از سرمازدگی میوۀ انار ’ملس ساوه‘ در سردخانه
251
263
FA
مصباح
بابالار
0000-0001-8645-625X
استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
mbabalar@ut.ac.ir
عزیزه
مسیب زاده
دانشجوی دکتری، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
mosayebzadeh@ut.ac.ir
ذبیحاله
زمانی
0000-0002-2365-5531
استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
zzamani@ut.ac.ir
امیر
موسوی
0000-0003-0067-4294
دانشیار، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، پژوهشگاه ملی مهندسیژنتیک و زیستفناوری
m-amir@nigeb.ac.ir
محمدرضا
فتاحیمقدم
0000-0001-5300-1582
دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
fattahi@ut.ac.ir
10.22059/ijhs.2017.135238.863
یکی از مهمترین عاملهای محدودکنندۀ انبارداری میوۀ انار تنش سرمازدگی است. از نشانههای قابلمشاهده میتوان به قهوهای شدن پوست و رنگپریدگی نارمیانبر (آریل)ها اشاره کرد. در طول سالهای گذشته تحقیقات پرشماری بهمنظور بررسی و مهار این پدیده صورت گرفته است. در این پژوهش تأثیر دو روش پوشاندن میوه با کاغذ مومی در مهار آسیبهای ناشی از تنش سرمازدگی نسبت به شاهد مقایسه و ارزیابی شده است. روش کار به این صورت بود که شماری از میوهها درون پوشالی از کاغذ مومی قرار گرفته و شمار دیگری از میوهها درون صفحههای کاغذ مومی پیچیده شدند. میوههای شاهد هیچ پوششی دریافت نکردند. میوهها به انباری با دمای 5 درجۀ سلسیوس و رطوبت نسبی 85درصد منتقل شدند. نمونهبرداری به مدت 12 هفته و هر سه هفته یکبار انجام شد. ارزیابیهای ظاهری نشان داد، پوشاندن میوهها باعث کاهش معنیدار قهوهای شدن پوست و حفظ درخشندگی نارمیانبرها میشود. همچنین مشخص شد که میوههای پوشاندهشده نشت یونی و پراکسیدهیدروژن کمتری نسبت به میوههای شاهد داشتهاند. تحلیل نتایج بهدستآمده نشان میدهد، هر دو روش پوشاندن قابلیت مهار آسیبهای ناشی از تنش سرمازدگی در بافتهای مختلف میوۀ انار را داشتهاند. بنابراین هر دو روش پوشاندن قابلیت تجاریسازی را دارند، با این حال پیچیدن میوهها درون صفحههای کاغذی به دلیل کارایی بهتر و نیاز به میزان کمتر کاغذ در اولویت قرار میگیرد.
انبارداری,تنش,قهوهای شدن,نارمیانبر,نشت یونی
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63045.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63045_b058bfe594e177a5585014bc5e2838bb.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
تأثیر اسید جیبرلیک بر برخی ویژگیهای مورفوفیزیولوژیکی دو رقم گل سفید و زرد (Alba and Apollo) گل میمون (Antirrhinum majus)
265
273
FA
مهرانگیز
چهرازی
استادیار، دانشگاه شهید چمران اهواز
chehrazi@yahoo.com
حمیدرضا
حسینی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید چمران اهواز
hrhosseini1368@yahoo.com
الهه
هاشمی دهکردی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید چمران اهواز
hashemielahe78@gmail.com
خلیل
اسدی وفا
کارشناس ارشد علوم باغبانی. دانشگاه شهید چمران اهواز
asadivafa@yahoo.com
10.22059/ijhs.2017.130996.834
بهمنظور بررسی تأثیر اسید جیبرلیک (0، 100، 200 و 400 میلیگرم بر لیتر) بر ویژگیهای کمی و کیفی دو رقم گل میمون (<em>Antirrhinum majus</em>) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. دانهالها 50 روز پس از کشت بذر (در مرحلة 6 تا 8 برگ حقیقی) تحت تیمار سطوح مختلف اسید جیبرلیک (بهصورت محلولپاشی برگی) قرار گرفتند. نتایج بهدستآمده از آزمایش نشان داد، افزایش غلظت اسید جیبرلیک بهطور معنیداری موجب افزایش صفات مورد بررسی شد. بیشترین شمار، طول و قطر شاخة گلدهنده، طول گلآذین، شمار گلچه، شمار برگ، ماندگاری گل و همچنین وزن تر اندامهای هوایی از اثر متقابل غلظت 400 و 200 میلیگرم در لیتر اسید جیبرلیک و رقم زرد (Apollo) و پس از آن رقم سفید (Alba) به دست آمد. در بین غلظتهای مختلف اسید جیبرلیک بیشترین قطر گلچه، سطح برگ، سبزینه (کلروفیل)های a، b و کل و همچنین وزن خشک اندامهای هوایی مربوط به تیمار 400 میلیگرم در لیتر و کمترین میزان مربوط به شاهد بود. سطح برگ و وزن خشک اندامهای هوایی در رقم زرد (Apollo) بالاتر از رقم سفید (Alba) بود.
جیبرلین,سبزینه,شاخة گلدهنده,ماندگاری
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63046.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63046_fd26103b1689a958ca8700180fa941ab.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
ارزیابی تحمل به خشکی و اثرگذاریهای آن بر ویژگیهای رشدی برخی تودههای هندوانۀ ابوجهل (Citrullus colocynthis (L.) Schrad)
275
284
FA
محمد رضا
حسندخت
0000-0001-5774-835X
استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
mrhassan@ut.ac.ir
مهدی
بیگدلو
دانشجوی سابق دکتری، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
mahdi.bigdelo@ut.ac.ir
فروزنده
سلطانی
0000-0003-3848-0081
استادیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
soltanyf@ut.ac.ir
رضا
صالحی محمدی
0000-0002-7192-2948
استادیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
salehir@ut.ac.ir
10.22059/ijhs.2017.124217.769
هندوانۀ ابوجهل <em>Citrullus colocynthis </em>L.یکی از گونههای گیاهی متحمل به خشکی است که بهطور گسترده در مناطق بیابانی ایران پراکنده شده است. برای ارزیابی تحمل به خشکی آن آزمایش در مزرعۀ تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد که در آن سطوح آبیاری بهعنوان کرت اصلی در دو سطح (100 درصد و 60 درصد ظرفیت زراعی) و تودهها بهعنوان کرت فرعی در هفت سطح (کرمان، سیستان و بلوچستان، خوزستان، یزد، هرمزگان، بوشهر و اصفهان) بودند. در پایان دورۀ رشد، عملکرد، اجزای عملکرد و شاخصهای مقاومت به خشکی در شرایط تنش و بدون تنش خشکی برای غربالگری تودههای هندوانۀ ابوجهل اندازهگیری شد. بیشترین میانگین عملکرد میوه در بوته در شرایط تنش و بدون تنش خشکی بهترتیب به تودۀ اصفهان (54/2 کیلوگرم در بوته) و تودۀ کرمان (73/5 کیلوگرم در بوته) و کمترین عملکرد به ترتیب به تودۀ بوشهر (27/1 کیلوگرم در بوته) و تودۀ سیستان و بلوچستان (54/3 کیلوگرم در بوته) تعلق داشت. اجزای عملکرد تودۀ اصفهان کمترین درصد تغییرپذیری را در شرایط تنش و بدون تنش خشکی نشان داد. بررسی شاخصهای مقاومت به خشکی و همبستگی بین شاخصها به همراه تجزیه به مؤلفههای اصلی نشان داد تودۀ اصفهان بهعنوان تودۀ متحمل و دارای عملکرد پایدار، تودههای یزد و هرمزگان تودههایی نیمه متحمل با عملکرد به نسبت پایدار، تودۀ کرمان دارای عملکرد بالا در شرایط بدون تنش و غیرمتحمل به تنش خشکی، تودههای بوشهر و خوزستان دارای عملکرد پایین و حساسیت بالا به تنش خشکی و تودۀ سیستان و بلوچستان بهعنوان تودهای با ظرفیت عملکرد پایین و به نسبت متحمل به تنش خشکی بودند. بهطورکلی تودۀ اصفهان تحمل بالایی به تنش خشکی داشت و مناسب برای برنامههای بهنژادی هندوانههای تجاری است.
تودۀ بومی,شاخصهای مقاومت,عملکرد,ظرفیت زراعی
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63047.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63047_459da282a6665bc0a2c72bc4a301ce8f.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
تأثیر اسید سالیسیلیک و سولفات منیزیم کلاته بر میزان آلفا- توکوفرول و برخی ویژگیهای فیزیولوژیکی در گلابی رقم لوئیزبون
285
292
FA
مه جبین
عادل
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان
v.adel@znu.ac.ir
محمد اسماعیل
امیری
استاد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان
m-amiri@znu.ac.ir
محمد علی
نجاتیان
دانشیار، بخش تحقیقات علوم زراعی- باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان قزوین، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، قزوین، ایران
nejatianali@yahoo.com
مریم
عادل
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان
m.adel@alumni.znu.ac.ir
10.22059/ijhs.2017.137318.883
پاداکسنده (آنتیاکسیدان)ها، سامانههای ضداکسایشی گیاهان عالی به شمار میآیند و تحریک تولید یا کاربرد مصنوعی آنها میتواند در غلبه بر تنشها مؤثر واقع شود. این ترکیبها شامل انواع آنزیمی و غیر آنزیمی مانند ویتامینها، رنگریزهها و غیره هستند. در این پژوهش، تأثیر اسید سالیسیلیک و سولفات منیزیم کلاته بر تحریک یا جلوگیری از تولید پاداکسندههای مختلف در برگ گلابی بررسی شد. آزمایش در شرایط اقلیمی استان قزوین در قالب طرح بلوک کامل تصادفی روی درختان گلابی رقم لوئیزبون انجام شد. صفات مورد بررسی در این پژوهش شامل پاداکسندههای آلفا- توکوفرول، کاروتنوئید و سبزینۀ (کلروفیل) a، سبزینۀ b و سبزینۀ کل بود. نتایج نشان داد، اسید سالیسیلیک و سولفات منیزیم کلاته تأثیر معنیداری بر میزان پاداکسندۀ آلفا- توکوفرول، سبزینه و کاروتنوئید داشتند. بهطوریکه دامنۀ تغییرپذیری بین تیمارهای مختلف در مورد رنگریزۀ سبزینه بین 03/1 تا 27/6 و کاروتنوئید بین 06/0 تا 985/1 میلیگرم بر گرم و آلفا- توکوفرول بین 03/0 تا 30/2 قسمت در میلیون (PPM) متغیر بود. مقایسۀ میانگینها نشان داد، تیمار همزمان اسید سالیسیلیک با غلظت 5/0 و سولفات منیزیم کلاته با غلظت 7/0 گرم در لیتر بیشترین میزان پاداکسندۀ آلفا- توکوفرول را به خود اختصاص داد که از نقش مثبت تیمار یادشده در تحریک تولید این پاداکسنده حکایت میکند.
پاداکسنده,تنش,سبزینه,غیر آنزیمی,کاروتنوئید
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63048.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63048_5f0147edfa5f419464544ccbf7e1c409.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
بررسی تنوع ژنتیکی برخی تودههای هندوانۀ ابوجهل (Citrullus colocynthis L.) بر پایۀ صفات ریختشناختی و فیتوشیمیایی میوه و بذر
293
303
FA
مائده
فرشتیان
دانشجوی کارشناسی ارشد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
fereshtian6090@ut.ac.ir
فروزنده
سلطانی صالح آبادی
0000-0003-3848-0081
استادیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
soltanyf@ut.ac.ir
عبدالکریم
کاشی
استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
akkashi@ut.ac.ir
مصباح
بابالار
0000-0001-8645-625X
استاد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
mbabalar@ut.ac.ir
10.22059/ijhs.2017.134304.854
در این تحقیق هفده تودۀ هندوانۀ ابوجهل (حنظل) از مناطق مختلف ایران در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات گروه مهندسی علوم باغبانی دانشگاه تهران کشت شدند. برخی ویژگیهای ریختشناختی (مورفولوژیکی) میوه و نیز ترکیبهای فنلی و کارتنوئیدی و همچنین میزان اسیدهای چرب بذر آنها ارزیابی شدند. بر پایۀ نتایج بیشترین شمار میوه در بوته و عملکرد در تودۀ "ارزوئیه" مشاهده شد، درحالیکه بیشترین وزن تک میوه در تودۀ "خوراسگان 5" مشاهده شد. بیشترین میزان ترکیبهای فنلی در میوههای تودۀ "کرمان" و "یزد" (88 میلیگرم اسیدگالیک در گرم وزن خشک) وجود داشت و بالاترین ترکیبهای کارتنوئیدی در تودههای "اراک" و "اهواز" (85 میکروگرم در میلیگرم وزن خشک) وجود داشت. بیشترین محتوای اسید چرب لینولئیک در بذر تودۀ "ارزوئیه" (4/72%) و بیشترین میزان اولئیک اسید در توده "خوراسگان" 2(8/13%) مشاهده شد. وزن میوه با قطر میانبر (مزوکارپ) مرکزی و میانبر حاوی بذر همبستگی مثبت به نسبت بالایی (69/0=r) داشتند. بین میزان اسید استئاریک و طول بذر همبستگی منفی بالایی (775/0-=r) وجود داشت که بذرهای کشیدهتر حاوی میزان اسید استئاریک کمتری بودند. در تجزیۀ خوشهای، در فاصلۀ 5 واحد بر پایۀ روش وارد تودهها در چهار گروه قرار گرفتند و یک توده از "کرمان" بهطور جداگانه در یک خوشه قرار گرفت که میزان ترکیبهای فنولی بالایی داشت. تنوع بالا در صفات میوه و میزان ترکیبهای فیتوشیمیایی میتوان استنباط کرد، هندوانههای ابوجهل در کشور تنوع بالایی دارند و بر پایۀ عملکرد و رشد مناسب بوتهها امکان زراعی کردن این محصول وجود دارد.
اسید چرب,تجزیۀ خوشهای,ترکیبهای فیتوشیمیایی,فنل
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63049.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63049_e8f4f0199035710236b1eefebc156b62.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
بررسی تأثیر محلولهای غذایی بر آنتوریوم گلدانی (Anthurium andreanum cv. LentiniRed) در کشت بدون خاک
305
315
FA
سمانه
فتح اللهی
دانشجوی دکتری، دانشکدۀ علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت
fathollahi.s65@gmail.com
معظم
حسن پور اصیل
0000-0002-1974-3299
استاد، دانشکدۀ علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت
hassanpour1@gmail.com
هدایت
زکی زاده
0000-0002-8417-2349
استادیار، دانشکدۀ علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت
zakizadeh@guilan.ac.ir
جمالعلی
الفتی
استادیار، دانشکدۀ علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت
amalaliolfati2000@yahoo.com
10.22059/ijhs.2017.138050.888
تأثیر محلولهای مختلف غذایی بر رشد و گلدهی گیاه زینتی آنتوریوم گلدانی (<em>Anthurium</em> <em>andreanum</em> cv. Lentini Red) در کشت بدون خاک از آبان سال 93 تا تیر سال 94، در گلخانۀ تحقیقاتی دانشگاه گیلان، در قالب طرح کامل تصادفی با چهار نوع محلول غذایی (تیمار) و چهار تکرار (هر تکرار شامل پنج گلدان)، مقایسه شد. محلولهای غذایی یک (نیترات: نیتروژن کل، 5/3: 5/3)، و دو (نیترات: نیتروژن کل، 3: 3) بدون آمونیوم و محلولهای غذایی سه (نیترات: نیتروژن کل، 4: 5/4 و آمونیوم به نیتروژن کل، 5/0: 5/4) و چهار (نیترات: نیتروژن کل، 5/3: 4 و آمونیوم به نیتروژن کل، 5/0: 4)، حاوی آمونیوم بودند. محلولهای غذایی یک و سه حاوی 9/2 و محلولهای غذایی دو و چهار حاوی 4/2 میلیاکی والان پتاسیم در لیتر محلول بود. نتایج نشان داد، از نظر شمار برگ، شمار گل، زمان گلدهی، میزان آنتوسیانینهای برگوارههای بزرگ و رنگی به نام چمچه (Spathes)، سبزینه (کلروفیل)های a و b، کاروتنوئیدها، غلظت عنصرهای نیتروژن، پتاسیم، منیزیم، کلسیم و آهن برگ اختلاف معنیداری وجود داشت و از نظر ارتفاع بوته، طول و عرض چمچۀ گل، طول، عرض و سطح برگ و غلظت فسفر برگ اختلاف معنیدار نبود. بیشترین شمار برگ و گل، مربوط به گیاهان تغذیهشده با محلول غذایی سه بود. گلدهی در گیاهان تیمارهای سه و چهار بهطور معنیداری سریعتر رخ داد. بیشترین میزان آنتوسیانینها در چمچۀ گیاهان تغذیهشده با محلول غذایی دو و بیشترین میزان سبزینههای a و کاروتنوئیدها، مربوط به تیمارهای یک و سه بود. کاربرد آمونیوم بهعنوان منبع نیتروژن، منجر به کاهش غلظت کاتیونها و افزایش غلظت آهن برگ شد.
آنتوسیانین,آمونیوم,چمچه,عنصرهای کانی,نیترات
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63050.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63050_8c9ea9bafa9c5f1813831c38c9d81a69.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
واکنش رشد و عملکرد گیاه دارویی استویا (Stevia rebaudiana Bertoni) به فاصلۀ کاشت و زمان برداشت
317
327
FA
لیلا
تبریزی
استادیار، گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
l.tabrizi@ut.ac.ir
علیرضا
زواری
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، ایران
alireza.zavvari@yahoo.com
داراب
یزدانی
دانشیار، گروه فارماکوگنوزی و داروسازی، پژوهشکدۀ گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
dayazdani@yahoo.com
10.22059/ijhs.2017.139106.902
بهمنظور بررسی تأثیر سطوح مختلف فاصلۀ کاشت (20، 25، 30 و 35×50 سانتیمتر) و زمان برداشت (26 مرداد و 26 شهریورماه) بر ویژگیهای رشد و عملکرد کمی و کیفی گیاه دارویی استویا (<em>Stevia rebaudiana </em>Bertoni)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات گروه مهندسی علوم باغبانی و فضای سبز دانشگاه تهران در سال زراعی 93-1392 انجام شد. نتایج نشان داد تأثیر فاصلۀ کاشت بر بیشتر صفات بهجز ارتفاع گیاه، نسبت وزن برگ به ساقه و میزان سبزینه (کلروفیل)ها معنیدار بود. با کاهش فاصلۀ کاشت از 35×50 به 20×50، وزن خشک اندامهای هوایی و برگ، عملکرد استویوزید و ربودیوزید A افزایش یافت. همچنین، تأثیر زمان برداشت بر همۀ صفات بهجز میزان سبزینهها معنیدار بود. بیشترین ارتفاع گیاه و قطر تاج پوشش، وزن خشک اندامهای هوایی، عملکرد استویوزید و ربودیوزید A در برداشت 26 شهریور و بیشترین نسبت برگ به ساقه در برداشت 26 مرداد بود. اثر متقابل تنها بر صفت وزن خشک برگ معنیدار بود و بیشترین وزن خشک برگ در برداشت 26 شهریور و فاصلۀ کشت 20 و 25×50 به دست آمد. صفت میزان سبزینهها تحت تأثیر هیچیک از تیمارها قرار نگرفت. بهطورکلی میتوان گفت فاصلۀ کشت 20 و 25×50 سانتیمتر و برداشت گیاه در 26 شهریورماه نسبت به دیگر تیمارها در منطقۀ مورد بررسی در کرج، نتیجۀ بهتری برای کشت و استقرار استویا داشته است.
استویوزید,تراکم بوته,ربودیوزید A,گیاه دارویی
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63051.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63051_1dc8b1767267d6ba72d74fde0ad699e2.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
تغییرپذیری ترکیبهای فلاونوئیدی در بافت برگ و میوۀ در برخی از ژنوتیپهای درخت به (Cydonia oblonga Mill.) متعلق به مناطق شمال ایران
329
337
FA
زیبا
امیراحمدی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکدۀ کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، صندوق پستی 68111-31499، ایران
ziba_ahmadi@yahoo.com
حمید
عبداللهی
دانشیار، پژوهشکده میوههای معتدله و سردسیری، مؤسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
h.abdollahi@areeo.ac.ir
مهدی
عیاری
استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، صندوق پستی 336-14115، ایران
ayyari_mahdi@yahoo.com
10.22059/ijhs.2017.134753.859
درخت به از درختان میوهای است که خواص دارویی چندی، از جمله محتوای بالای مواد پاداکسنده (آنتیاکسیدانی) مانند فنلها و فلاونوئیدها برای آن بیانشده است. بنابراین، با توجه به طیف گستردۀ اهمیت فلاونوئیدها از نظر فیزیولوژیکی و دارویی، این پژوهش با هدف بررسی محتوای و روند تغییر فلاونوئید کل در بافت برگ و میوۀ ژنوتیپهای به نیمۀ شمالی کشور و مقایسۀ آن با رقم تجاری به اصفهان انجام شد. به این منظور، 24 ژنوتیپ گردآوریشده از این مناطق، شامل ژنوتیپهای اردبیل 1 تا اردبیل 7، به آمرودی، به سیبی و به گیوی کوثر از استان اردبیل، ژنوتیپهای AS1، ASM1، ASM2، ASM3، ASP1 و ASP2 از استان گیلان، ژنوتیپهای LA1 و LA3 از استان تهران و ژنوتیپهای M1، M2، M3، M8 و M9 از استان خراسان ارزیابی شدند. نتایج بیانگر وجود اختلاف معنادار در میزان فلاونوئید کل در برگ و میوۀ ژنوتیپهای مختلف بود، به صورتی که ژنوتیپ M3 و LA1 به ترتیب بیشترین و کمترین میزان فلاونوئید کل را در برگهای خود با 9/21 و 1/3 میلیگرم کوئرستین بر گرم در مقایسه با رقم شاهد اصفهان با میزان 4/13 میلیگرم کوئرستین بر گرم داشتند. همچنین نتایج ارزیابی میوهها نشانگر بالاترین میزان فلاونوئید کل به میزان 2/6 میلیگرم کوئرستین بر گرم در رقم شاهد بوده و دیگر رقمها در ردۀ پایینتری قرار گرفتند. بررسی تأثیر زمان برداشت برگ بر میزان تغییر فلاونوئید کل نشان داد، بالاترین میزان این متابولیت مربوط به آغاز تابستان بوده و در دیگر برداشتها میزان فلاونوئید کمتری در برگها وجود داشت.
به اصفهان,پاداکسنده,ترکیبهای فنلی,کوئرستین,Cydonia oblonga Mill
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63052.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63052_27f9f6e2ea0b0acc24e58852996a2d11.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
بررسی صفات ریختشناختی و عملکرد اسانس در شماری از جمعیتهای گونۀ بابونۀ کبیر Tanacetum parthenium (L) Schultz-bip.
347
356
FA
محمدعلی
علیزاده
دانشیار، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور (سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی- تهران)
alizadeh202003@gmail.com
ملیحه
اصلانی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
aslani91@ymail.com
سید مهدی
میری
استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
mehri@yaoo.com
علی اشرف
جعفری
استاد، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور (سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی- تهران)
jafari@yahoo.com
سید اسماعیل
سیدیان
کارشناس خبره، مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور (سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی- تهران)
sayedian@yahoo.com
10.22059/ijhs.2017.134336.855
بهمنظور بررسی صفات ریختشناختی (مورفولوژیکی) و عملکرد اسانس، شمار 61 جمعیت گونۀ بابونۀ کبیر<em>Tanacetum parthenium</em> (L) Schultz-bip. در شرایط مزرعه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی البرز مؤسسۀ تحقیقات جنگلها و مراتع کشور در سال 1392-1391 کشت شدند. صفات قطر طولی و عرضی تاج پوشش، سطح تاج پوشش، ارتفاع و شمار گل در بوته، زمان گلدهی و برداشت، وزن تر و خشک سرشاخه ، درصد و عملکرد اسانس، دمای تجمعی رشد روزانه (GDD) در زمان گلدهی و برداشت اندازهگیری شد. نتایج مقایسۀ میانگین صفات نشان داد که جمعیت 26500-همدان با وزن تر و خشک سرشاخه به ترتیب 15545 و 6218 کیلوگرم در هکتار، بیشترین عملکرد سرشاخه را داشت. تولید اسانس به ترتیب در جمعیتهای14340- همدان با بازدۀ 03/1 درصد و جمعیت 27158- فومن با عملکرد اسانس 3/22 کیلوگرم در هکتار به دست آمد که نسبت به دیگر جمعیتها برتری داشتند. جمعیت 29813- بویراحمد با کمترین دمای تجمعی رشد روزانه GDD (417 درجۀ سلسیوس) و کمترین زمان ظهور گل (65 روز) بهعنوان جمعیت زودرس شناخته شدند. از نتایج این بررسی نتیجهگیری شد که جمعیتهای زودرس عملکرد سرشاخه و اسانس بیشتری داشتند که از این ویژگی میتوان در تولید رقمهای مقاوم به خشکی برای زراعت دیم در مناطق کوهپایهای البرز و زاگرس استفاده کرد.
بابونه,دمای تجمعی رشد روزانه,زودرسی,فنولوژی
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63053.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63053_218c5bc16b214eac4d8b8d229be4624d.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
تأثیر سطوح مختلف شوری در فراسنجههای فیزیولوژیکی برخی پایههای پیوندی گلابی
347
356
FA
میترا
میرعبدالباقی
0000-0002-6168-2864
استاد، بخش تحقیقات باغبانی، مؤسسۀ تحقیقات اصلاح و تهیۀ نهال و بذر، کرج
mitra_mirabdulbaghi@yahoo.com
10.22059/ijhs.2017.131959.840
بهمنظور تعیین تأثیر سطوح مختلف شوری (شاهد با هدایت الکتریکی 8/0، 6/1، 4/2، 2/3 و 4 دسیزیمنس بر متر) با استفاده از نمک کلرور سدیم روی فراسنجه (پارامتر)های فیزیولوژیکی و شاخصهای رشد (طول و قطر) در سه رقم دره گزی، لوییزبون و ویلیام دوشس که روی پایههای گلابی بذری، OHF69 و Pyrodwarf پیوند شده بودند. پژوهشی در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی بهصورت فاکتوریل و در کشت گلدانی مستقر در باغ تحقیقاتی کمالآباد کرج در سال 1394 به اجرا گذاشته شد. در این پژوهش برای صفات مورد بررسی از شاخصهای مختلف حساسیت و تحمل به تنش شوری استفاده شد. در نهایت با استفاده از شاخص میانگین رتبهبندی و انحراف معیار بر مبنای همۀ شاخصهای اندازهگیریشده، حساسترین و متحملترین نهال به شوری معرفی شد. نتایج نشان داد که در بین صفات مورد بررسی روند کاهشی سبزینه (کلروفیل) یا ارزش SPAD با افزایش شوری بیشتر از دیگر صفات (20درصد کاهش در شرایط شور) بود. در بین نهالهای مورد بررسی، در شرایط شور نهال پیوندی لوییزبون× بذری برتری نسبی از نظر طول، قطر تنه، FV/FM و میزان سبزینه یا ارزش SPAD در مقایسه با دیگر نهالها نشان داد. همچنین نهال لوییزبون× پیرودوارف در شرایط شور، کاهش بیشتری در فراسنجههای طول و قطر تنه، سطح برگ، FV/FM و سبزینه یا ارزش SPAD مقایسه با دیگر نهالها نشان داد. در این پروژه نهال لوییزبون*بذری به عنوان متحمل ترین و نهال لوییزبون× پیرودوارف به عنوان حساس ترین نهال به شوری شناخته شدند.
پایههای پیوندی گلابی,شوری,شاخصهای تحمل,فراسنجههای فیزیولوژیکی
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63056.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63056_422117ef3e81b301ac52bf0d0b86d897.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
بررسی پایداری ژنتیک گیاهچههای حاصل از کشت بافت برخی از رقمهای خرما با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره
357
367
FA
احسان
شهبازی
استادیار، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
eh_shahbazi@agr.sku.ac.ir
خلیل
عالمی سعید
استادیار، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، خوزستان
khalilalamisaeid@gmail.com
افشین
صلواتی
دانشجوی سابق دکتری، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
afshin_salavati@yahoo.com
نسیم
غلامی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، خوزستان
ngholami91@yahoo.com
پوراندخت
گلکار
استادیار، پژوهشکدۀ زیستفناوری و مهندسی زیستی، دانشگاه صنعتی اصفهان
pooran60@yahoo.com
10.22059/ijhs.2017.138947.899
خرما با نام علمی <em>Phoenix dactylifera </em>گیاهی تکلپه، دو پایه و با عمر طولانی و چندساله است که اهمیت اقتصادی بالایی در کشور ایران دارد. افزایش درختان آن با استفاده از پاجوش کند و هزینهبر است، به همین دلیل امروزه از روشهای افزایش دیگری از جمله کشت بافت استفاده میشود. روش کشت بافت منجر به تنوع همسانۀ بدنی (سوماکلونال) میشود که ناشی از تنوع اپیژنتیک غیر قابل وراثتی است که در نتیجۀ تغییرپذیری پدیدگانی (فنوتیپی) موقت به وجود میآید. لذا نبود ثبات ژنتیک نهالهای کشت بافتی باعث تمایل نداشتن نخلداران در استفاده از این نوع نهالها است. در این پژوهش بررسی ثبات ژنتیک، ده نژادگان (ژنوتیپ) از خرمای پاجوشی و کشت بافتی ناشی از اندامزائی مستقیم در رقمهای ایرانی با استفاده از بیست جفت آغازگر ریز ماهوارهای ارزیابی شد. نتایج نشان داد، از بین جفت آغازگرهای مورد استفاده، چهار آغازگر mPdCIR044، PDAAG1023، DP172 و PDAAG1025 قادر به تمایز بین رقمها و بیان چندشکلی بودند. برابر با این نتایج درمجموع 38 آلل با میانگین 9/1 آلل در هر مکان ژنی افزایش و امتیازبندی شد. هیچکدام از آغازگرها تفاوتی بین نمونۀ کشت بافتی و پاجوشی درون هر رقم نشان ندادند. نتایج تجزیۀ خوشهای با استفاده از روش Ward رقمها را به دو گروه اصلی تقسیم کرد. نتایج این بررسی نشان داد، درختان خرمای بهدستآمده از روش افزایش کشت بافت (اندامزائی مستقیم) از لحاظ ژنتیک مانند گیاهان مادری بوده است، لذا روش افزایش سریع نمونههای خرما بهمنظور تولید نهال با استفاده از اندامزائی مستقیم در شرایط درون شیشهای توصیه میشود.
پایداری,تنوع ژنتیکی,سوماکلونال,نشانگر
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63057.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63057_c16fd2115e7087a723989b944b2f0a0e.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
بررسی ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و پاداکسندگی برخی از موهای وحشی استان آذربایجان غربی
369
380
FA
رقیه
خوش آمد شورجه
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه ارومیه
khoshamad.roqayeh@gmail.com
حمید
حسن پور
0000-0002-5817-4527
استادیار، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه ارومیه
ha.hassanpour@urmia.ac.ir
10.22059/ijhs.2017.140666.920
بررسی و ارزیابی ویژگیهای موهای وحشی در برنامههای بهنژادی و معرفی رقمهای مناسب برای شرایط آب و هوایی خاص اهمیت بسیار زیادی دارد. هدف از این پژوهش، ارزیابی و شناخت بهتر ویژگیهای نژادگان (ژنوتیپ)های موهای وحشی استان آذربایجان غربی بهمنظور کاربرد آنها در برنامههای بهنژادی است. بیست نمونه از مناطق پیرانشهر و سردشت این استان گردآوریشده و صفات فیزیکوشیمیایی مختلفی مربوط به خوشه، خوشهچه، حبه و بذر و ظرفیت پاداکسندگی کل اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد، تنوع بالایی در برخی از صفات مانند طول و عرض خوشه و وزن خوشه وجود داشت.دامنۀ ظرفیت پاداکسندگی گوشت، پوست و بذر در نژادگانهای مورد بررسی به ترتیب از 53/15 تا 53/71، 36/7 تا 96/84 و 71/8 تا 64 درصد متغیر است. صفات مرتبط با خوشه از جمله طول خوشه و عرض خوشه همبستگی مثبت و معنیداری با صفات مرتبط با حبه مانند طول، عرض، وزن و اندازۀ حبه داشتند. یازده عامل اصلی نزدیک به 97/79 درصد از واریانس کل را توجیه کردند. در تجزیۀ خوشهای به روش Wardنژادگانهای موهای وحشی در سه گروه اصلی تقسیم شدند. نژادگانهای موجود در گروه اول بیشترین میانگین صفات وزن گوشت، ضخامت پوست، هیو، کروما، TA و pHآبمیوه را داشتند. صفات طول و عرض حبه، طول دم حبه، شمار بذر، L<sup>*</sup> و a<sup>*</sup> نیز در جداسازی گروه دوم نقش مهمی داشتند. نژادگانهای موجود در گروه سوم میانگین صفات شمار خوشۀ فرعی و طول خوشۀ بالاتری داشتند. نتایج بهدستآمده از این بررسی میتواند در کارهای به نژادی و معرفی رقم در مو بسیار سودمند باشد.
تجزیه به عاملها,تجزیۀ خوشهای,ضریب تنوع,همبستگی
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63388.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63388_f35d9415008dc177e20c6fb805371b7f.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
افزونش انبوه لیموترش ایرانی (Citrus latifolia) در شرایط درون شیشهای
381
389
FA
نرگس
مجتهدی
استادیار، پژوهشکدۀ بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، مؤسسۀ تحقیقات اصلاح و تهیۀ نهال و بذر، کرج
narmojtahedi@gmail.com
10.22059/ijhs.2017.140652.921
مناسبترین راه ممکن برای مبارزه با بیماری جاروک لیموترش، استفاده از پایهها و رقمهای متحمل و سالم است. در این پژوهش، دستورکار ریزازدیادی لیموترش ایرانی (پرشین لایم) که تحمل بالایی نسبت به این بیماری دارد، در شرایط درون شیشهای بررسی شده است. برای استقرار، جوانههای انتهایی و جانبی شاخههای جوان نهالهای سه ساله پس از برش و ضدعفونی سطحی در محیط کشت پایۀ بدون هورمون MS قرار داده شده و پس از 20 تا 30 روز، سرشاخههای تولیدشده برای پرآوری، به محیطهای کشت MS و DKW و تنظیمکنندۀ رشد بنزیلآمینوپورین منتقل شدند. برای طویلسازی ریزشاخهها برای انتقال به محیط ریشهزایی، آزمایش دیگری با استفاده از تنظیمکنندههای رشد کاینتین و بنزیلآمینوپورین و برای تعیین محیط ریشهزایی، دو آزمایش جداگانه، با استفاده از سه غلظت ایندول استیک اسید (IAA) و نفتالن استیک اسید (NAA) و سه غلظت ایندول بوتیریک اسید (IBA)در محیط DKW حاوی 2درصد ساکارز انجام شد. برای سازگاری، آزمایشی با شش ترکیب خاک انجام گرفت. نتایج نشان داد، محیط کشت DKW با غلظت 1 میلیگرم در لیتر بنزیل آمینوپورین (BAP) و ساکارز 3درصد، بهترین محیط برای پرآوری، 25/0 میلیگرم در لیتر بنزیل آمینوپورین (BAP) برای افزایش طول، نفتالن استیک اسید به میزان 2 میلیگرم در لیتر در محیط کشت DKW و 2درصد ساکارز بهترین محیط برای ریشهزایی بودند. بهترین ترکیب خاک، شامل ماسه: پرلایت: پیت: رس سترونشده (استریل) با نسبت (1: 1: 3 :3) با میانگین 88درصد زندهمانی بود. پس از دو ماه گیاهان بهکلی سازگار شده و آمادۀ انتقال به باغ بودند.
پرآوری,ریزازدیادی,ریشهزایی,سازگاری,طویلسازی,لیمو
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63389.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63389_29f1c1c4070a3777e56fb4abad2cfb5a.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
تأثیر سیلیکات پتاسیم بر کاهش تجمع بُر و آسیبهای اکسایشی در انگور بیدانۀ سفید در شرایط تنش سمیت بُر
391
401
FA
سمیه
نظام دوست
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه ارومیه
nezamdoost2013@gmail.com
علیرضا
فرخزاد
0000-0002-7280-0862
استادیار گروه علوم باغبانی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه ارومیه
a.farokhzad@urmia.ac.ir
میر حسن
رسولی صدقیانی
دانشیار گروه علوم خاک، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه ارومیه
m.rsadaghiani@urmia.ac.ir
10.22059/ijhs.2017.140928.922
تنش ناشی از سمیت بُر از مهمترین اختلالها در نواحی خشک و نیمهخشک به شمار میآید. تیمار سیلیسیم یکی از روشهای افزایش مقاومت گیاهان به تنشهای غیرزنده است. برای ارزیابی تأثیر سیلیسیم بر کاهش سمیت بُر در انگور بیدانۀ سفید، آزمایشی با سه سطح بُر (2/0، 15 و 30 میلیگرم در لیتر) و سه سطح سیلیکات پتاسیم (0، 50 و 100 میلیگرم در لیتر) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. سه ماه پس از اعمال تیمارها، میزان تجمع بُر، محتوای نسبی آب برگ، نشت یونی، پرولین، مالون دی آلدهید، قند و پروتئین محلول و فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز اندازهگیری شد. نتایج نشان داد، با افزایش غلظت بُر در محلول غذایی، میزان تجمع بُر، نشت یونی، محتوای پرولین، مالون دی آلدهید و پروتئین محلول برگ افزایش و محتوای نسبی آب برگ و فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز کاهش یافت. کاربرد سیلیکات پتاسیم بهطور معنیداری میزان تجمع بُر، مالون دی آلدهید و نشت یونی در برگ را کاهش و فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز و محتوای نسبی آب برگ را افزایش داد. تیمارها تأثیر معنیداری بر محتوای قندهای محلول نداشتند. در تنش 30 میلیگرم در لیتر بُر، با کاربرد 100 میلیگرم در لیتر سیلیکات پتاسیم میزان تجمع بُر 33 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن خشک برگ کاهش یافت. نتایج نشان داد، تیمار سیلیکات پتاسیم با کاهش تجمع بُر در برگها، تنشهای اکسایشی (اکسیداتیو) ناشی از سمیت بُر را در نهالهای انگور بیدانۀ سفید تعدیل می کند.
پروتئین محلول,تنش بُر,کشت هیدروپونیک,نشت یونی,ویژگیهای بیوشیمیایی
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63390.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63390_d9ff25133758bf18597e9478b24026ae.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
بررسی رشد و گلدهی برخی نمونههای بیدمشک (Salix aegyptiaca L.) در شرایط آب و هوایی استان کردستان
403
412
FA
اسفندیار
محمدی
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه لرستان
mohamadi67.2013@yahoo.com
عبدالحسین
رضایی نژاد
0000-0002-5428-3697
دانشیار، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه لرستان
rezaeinejad.hossein@gmail.com
بایزید
یوسفی
استادیار، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان
bayzidyousefi@gmail.cim
صادق
موسوی فرد
استادیار، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه لرستان
sadeghmosavifard@gmail.com
10.22059/ijhs.2017.139169.904
در این پژوهش، ویژگیهای رشد و گلدهی ده نمونۀ بانک ژنی (اکسسشن) بیدمشک (<em>Salix aegyptiaca </em>L.) موجود در کلکسیون ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی کردستان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار ارزیابی شد. نتایج تجزیۀ واریانس دادهها نشان داد، بین ویژگیهای ارتفاع درخت، قطر یقه، طول شاتون، نسبت طول به عرض شاتون، طول برگ، عرض برگ، نسبت طول به عرض برگ، سطح برگ و طول دمبرگ اختلاف معنیداری (01/0 <em>P</em>≤) وجود داشت. ویژگیهای زاویۀ شاخۀ اصلی با فرعی، طول شاخۀ یکساله، طول در عرض شاتون نیز اختلاف معنیداری (05/0 <em>P</em>≤) با هم داشتند. مقایسۀ میانگین ویژگیها نیز گویای تفاوت معنیدار بین اکسشنها بود. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که بین سطح برگ با ویژگیهای مرتبط با گلدهی (طول شاتون، عرض شاتون، وزن تر و خشک شاتون) همبستگی مثبت و معنیداری و بین ارتفاع درخت و ویژگیهای طول و وزن تر شاتون همبستگی منفی و معنیداری وجود داشت. تجزیۀ خوشهای صفات مورد بررسی، نمونههای بیدمشک مورد بررسی را در سه خوشه گروهبندی کرد. برای تعیین نمونههای برتر از تجزیه به مؤلفههای اصلی استفاده شد. بر پایۀ دو مؤلفۀ اول و دوم که درمجموع حدود 70 درصد از تنوع را توجیه کردند، نمودار دو بعدی (بای پلات) ترسیم و مشخص شد که نمونههای K2، K3 و K6 نسبت به نمونههای دیگر برتری محسوسی داشته و میتوان با توجه به ویژگیهای برتر آنها افزون بر کاشت در فضای سبز برای اصلاح ژنتیکی بیدمشک نیز استفاده شوند.
بیدمشک,تجزیه به مؤلفههای اصلی,تجزیۀ خوشهای,شاتون,ضریبهای همبستگی
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63391.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63391_b18c8a9d803a6c6d10fcce61d4ee62e0.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
مقایسۀ ویژگیهای بیوشیمیایی و کیفی میوۀ برخی نژادگانهای ازگیل ژاپنی (Eriobotrya japonica L.) گرگان
413
421
FA
رخساره
رحیم خانی
دانشجوی سابق کارشناسیارشد، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
roksana_r90@yahoo.com
فریال
وارسته
استادیار، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
feryalvarasteh@gmail.com
اسماعیل
سیفی
دانشیار، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران
esmaeilseifi@yahoo.com
10.22059/ijhs.2017.202399.961
ازگیل ژاپنی با نام علمی L. <em></em><em>Eriobotrya</em> <em>japonica</em> به دلیل داشتن مقادیر بالای ترکیبهای فنولی و پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) خاصیت ضد سرطانی و ضدالتهابی داشته و در صنایع غذایی، پزشکی و دارویی کاربرد فراوان دارد. بهمنظور بررسی صفات کیفی میوه، بیست نژادگان (ژنوتیپ) ازگیل ژاپنی از مناطق مختلف شهر گرگان در استان گلستان انتخاب شدند. میوهها در زمان رسیدن کامل در بهار سال 1393 گردآوری و ویژگیهای بیوشیمیایی و کیفی میوۀ آنها ارزیابی شد. مقایسۀ میانگینها نشان داد، میزان فنول کل نژادگانها بین 55/316- 95/131 میکروگرم اسیدگالیک بر گرم وزن تر، میزان فلاونوئید کل بین 91/87- 45/3 میکروگرم بر گرم وزن تر کوئرستین و ظرفیت پاداکسندگی بین 81/76- 05/11 درصد، میزان کاروتنوئید کل پوست میوه بین 39/18- 64/3 و کاروتنوئید کل گوشت میوه بین 08/5- 24/0 میکروگرم بر گرم وزن تر متغیر بود. بنابراین میزان کاروتنوئید کل گوشت میوه کمتر از پوست میوه بود. نژادگان 5 بیشترین L<sup>*</sup> و b<sup>*</sup>را داشت. نتایج نشان داد، میزان گلوکز بین 41/136- 86/41، فروکتوز 26/51- 04/16 و ساکارز 63/0- 07/0 میلیگرم در 100 گرم وزن تر متغیر بود. افزون بر این نژادگانهای مورد بررسی از نوع گوشت سفید، و قند غالب در آنها گلوکز بود. بهطورکلی نژادگان 5، 14 و 9 به ترتیب بیشترین میزان فنول، فلاونوئید و ظرفیت پاداکسندگی را داشتند. در نهایت نتایجبهدستآمده از این تحقیق بیانگر بالا بودن میزان متابولیتهای ثانویه در میوۀ ازگیل ژاپنی است بنابراین این میوه میتواند در صنایع غذایی و دارویی بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
ازگیل ژاپنی,صنایع غذایی,ظرفیت پاداکسندگی,فلاونوئید,فنول کل,کاروتنوئید
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63397.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63397_5b50278182d43c37ea8a8681cbfb29cd.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
تأثیر مقادیر مختلف ابر جاذب و ورمیکمپوست بر ویژگیهای کمی و کیفی گازانیا (Gazania hybrida) در شرایط بام سبز
423
429
FA
بنفشه
فتحی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، ایران
fathi.1369@yahoo.com
سعید
ریزی
0000-0002-8888-9734
استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، ایران
sreezi57@yahoo.com
وحید
روحی
استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، ایران
v.rouhi@gmail.com
مهدی
قبادی نیا
استادیار، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، ایران
mahdi.ghobadi@gmail.com
10.22059/ijhs.2017.206858.1011
با توجه به شرایط اقلیمی کشور ایران و مشکل کمآبی و کمبود سرانۀ فضای سبز، بهرهگیری از شیوههای مناسب بهمنظور کاهش مصرف آب در بامهای سبز ضرورت دارد. به این منظور آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1393 بر بام بخش تأسیسات گلخانههای پژوهشی دانشگاه شهرکرد با استفاده از گیاه گازانیا به اجرا درآمد. عامل اول شامل ورمیکمپوست (حجم/حجم) در سه سطح 0، 4درصد و 8درصد و عامل دوم در چهار سطح ابرجاذب (هیدروژل) شامل 0، 250، 500 و 1000 گرم بر مترمکعب طراحی شد. آبیاری بر پایۀ نیاز آبی بستر شاهد در نظر گرفته شد. پس از گذشت چهار ماه از کاشت نشاها، اندازهگیری قطر گل و شمارش شمار گلها آغاز شد. شاخصهای دیگری مانند میزان آب مصرفی، وزن تر و خشک اندامهای هوایی و وزن تر و خشک ریشه اندازهگیری شدند و نتایج نشان داد، تیمارهای دارای ورمیکمپوست و هیدروژل افزون بر مصرف کمتر آب، موجب بهبود برخی ویژگیهای رویشی و زایشی گیاه مانند وزن تر اندامهای هوایی، قطر گل و شمار گل شده است.
میزان آب مصرفی,وزن تر و خشک,هیدروژل
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63398.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63398_efc680ec523f1b9c774120c080ddf269.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
ارزیابی مورفوفیزیولوژیکی چمن آفریقایی تحت تأثیر اسید سالیسیلیک در شرایط تنش کمآبی
431
442
FA
سهیلا
طاهری
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه زنجان
s.taheri.2545@gmail.com
مسعود
ارغوانی
0000-0002-4445-3517
استادیار، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه زنجان
arghavani@znu.ac.ir
سید نجم الدین
مرتضوی
0000-0002-5645-5827
استادیار، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه زنجان
mortazavi46@yahoo.com
10.22059/ijhs.2017.221966.1140
اسید سالیسیلیک میتواند با تغییر در ویژگیهای فیزیولوژیکی و ریختشناختی (مورفولوژیکی) گیاه سبب بهبود تحمل به تنش در گیاهان شود. این پژوهش بهمنظور بررسی پاسخهای مورفوفیزیولوژیکی چمن آفریقایی (<em>Cynodon</em> <em>dactylon</em> (L.) Pers) به تنش کمآبی و کاربرد اسید سالیسیلیک در سال 1394 در گلخانۀ تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. سه سطح آب قابل دسترس خاک (40، 70 و 100 درصد) و اسید سالیسیلیک (0، 1 و 2 میلی مولار) بهصورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در چهار تکرار اعمال شدند. نتایج نشان داد، تنش کمآبی (40 درصد آب قابل دسترس)محتوای نسبی آب برگ و رشد شاخساره را کاهش داد. درصورتیکهرشد ریشه، نسبت ریشه به شاخساره، ظرفیت پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی)، نشت یونی، پرولین، فنل کل و میزانسبزینۀ (کلروفیل) برگها با کاهش آب قابل دسترس خاک افزایش یافت. کاربرداسید سالیسیلیک از راه افزایشظرفیت پاداکسندگی، میزان پرولین و سبزینۀ برگها و همچنین کاهش نشت یونی، تأثیر منفی تنش کمآبی را بهبود بخشید و این تأثیر در غلظت 2 میلیمولار واضحتر بود.
آب قابل دسترس,پرولین,رشد شاخساره,سبزینه,فنل کل
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63399.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63399_f25ba149b7e1eb5599a8fa77c805a402.pdf
پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران
علوم باغبانی ایران
2008-482X
2423-7930
48
2
2017
08
23
تأثیر ترکیبهای طیفهای آبی و قرمز و شدت نور بر رشد رویشی نشای اطلسی
443
446
FA
آزاده
رشیدی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، دانشکدۀ کشاورزی، پردیس بینالملل، دانشگاه فردوسی مشهد
azadeh_rashidi@yahoo.com
علی
تهرانی فر
استاد، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
tehranifar@um.ac.ir
حسین
نعمتی
استادیار، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
nemati@um.ac.ir
10.22059/ijhs.2017.218893.1113
بهمنظور بررسی تأثیر کیفیت و شدت نور بر ویژگیهای رویشی نشای اطلسی (<em>Petunia</em> × <em>hybrida</em> 'Super cascade Blue')، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایۀ طرح کامل تصادفی با سه تکرار انجام پذیرفت و نشای این گیاه به مدت چهار هفته تحت تأثیر دو سطح از شدت نور شامل μmol.m<sup>-2</sup>.s<sup>-1</sup>65 و μmol.m<sup>-2</sup>.s<sup>-1</sup>40 و نسبتهای نوری 0درصد آبی: 100 درصد قرمز، 15 درصد آبی: 85 درصد قرمز، 30 درصد آبی: 70 درصد قرمز و نور فلورسنت قرار گرفتند. نتایج بیانگر بیشترین وزنهای تر و خشک برگسار و ریشه، سطح برگ، قطر ساقه با کاربرد نسبت نوری 15 درصد آبی: 85 درصد قرمز با شدت μmol.m<sup>-2</sup>.s<sup>-1</sup>65 بود. همچنین نتایج نشان داد، امکان جبران سطح شدت پایینتر نور با کاربرد نسبت خاص نور وجود دارد زیرا صفات مورد بررسی با کاربرد نسبت نوری 15 درصد آبی: 85 درصد قرمز با شدت μmol.m<sup>-2</sup>.s<sup>-1</sup>40در مقایسه با ترکیبهای تیماری 0 درصد آبی: 100 درصد قرمز، 30 درصدآبی : 70 درصد قرمز و نور فلورسنت با شدت μmol.m<sup>-2</sup>.s<sup>-1</sup>65 با اختلافی معنیدار برتر بود.
ال.ای.دی,سبزینه,کارتنوئید,نورساخت,نور مصنوعی
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63400.html
https://ijhs.ut.ac.ir/article_63400_cc2f563aed95033d8fd88e2a715021b1.pdf