ORIGINAL_ARTICLE
شناسایی نشانگرهای مورفولوژیک مرتبط با مقاومت به خشکی در بادام (Prunus dulcis Mill)
به منظور تعیین نشانگرهای مورفولوژیک جهت غربالگری ژنوتیپهای بادام در برنامه های اصلاحی آینده، اثر تنش خشکی بر روی دانهالهای حاصل از بذور شش رقم بادام با ژنوتیپ مشخص (از نظرتلخی وشیرینی) مطالعه شد. ژنوتیپ ها شامل هموزیگوت شیرین (بیوت)، هموزیگوت تلخ (ژنوتیپ تلخ) و هتروزیگوت شیرین (شاهرود 18، شاهرود 12، شاهرود 21 و سفید) و تیمارها شامل آبیاری کامل MPa33/.- = s? و تنش خشکی MPa8/1-= s? به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 2 فاکتور آبیاری، 6 فاکتور ژنوتیپ و 3 تکرار بودند. صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک مانند پتانسیل آب برگ (w?) و مقدار نسبی آب برگ(RWC)، فلورسنس کلروفیل، تراکم و اندازه روزنه ها، وزن خشک اندامها و مقدار نیتروژن برگ و ریشه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که درجه مقاومت به خشکی در بین ژنوتیپها متفاوت بود. صفات مورفولوژیک برگ نسبت به صفات ریشه و شاخه به تنهایی با تنش خشکی همبستگی بهتری داشتند. تجزیه صفات مورفولوژیک برگ و روابط آبی گیاه نشان داد که ژنوتیپهای مختلف استراتژی های مختلفی را در مواجهه با تنش خشکی به کار میبرند. همه ژنوتیپها قادر به حفظ برگها در شرایط تنش بودند، هر چند برگهای جدید اندازه کوچکتری از شاهد داشتند. اندازه برگ، رشد شاخهها، وزن خشک شاخهها، وزن خشک برگها وتراکم روزنهها معیارمناسبی برای تشخیص مقاومت به خشکی در بادام نیستند. نسبت وزن خشک ریشه به سطح برگ (RDW /LA) در ژنوتیپ سفید با افزایش تنش افزایش یافت در حالی که این ژنوتیپ نسبت به تنش خشکی مقاومت بیشتری از بقیه نشان داد. سطح ویژه برگ (SLA) واندازه روزنه ها در ژنوتیپ بیوت از بقیه کمتر بود در حالی که این ژنوتیپ نسبت به تنش خشکی حساسیت بیشتری داشت.
https://ijhs.ut.ac.ir/article_19936_e31b48fd49dc174df2627833249573df.pdf
2009-05-22
1
12
بادام (Prunus dulcis Mill)
پتانسیل آب برگ
روزنه
فلورسنس کلروفیل
نشانگرهای مورفولوژیک
عباس
یداللهی
yadollah@modares.ac.ir
1
AUTHOR
کاظم
ارزانی
arzani_k@modares.ac.ir
2
AUTHOR
علی
عبادی
aebadi@ut.ac.ir
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع ژنتیکی تودههای سیر ایرانی (.Allium sativum L) با استفاده از صفات مورفولوژیک و نشانگرهای مولکولی AFLP
سیر (Allium sativum L.) مدتهای مدید به صورت رویشی تکثیر شده و تحت شرایط معمول بذر تولید نمیکند. اطلاع از محتوی ژنتیکی و سطح تنوع ژنتیکی منابع گیاهی هر محصول، اولین و مهمترین گام در جهت برآورد اهداف اصلاحی میباشد. در بین روشهای مختلف شناسایی تنوع ژنتیکی تکنیک AFLP به دلیل صحت و دقت بالا از جایگاه ویژهای برخوردار میباشد. در این تحقیق تنوع ژنتیکی 37 توده سیر جمعآوری شده از مناطق اصلی کشت و کار سیر در ایران با استفاده از نشانگرهایAFLP مورد بررسی قرار گرفت و با نتایج حاصل از دادههای مورفولوژیک مقایسه گردید. با استفاده از 5 ترکیب آغازگری EcoRI و MseI دارای 3 نوکلئوتید انتخابی 330 نشانگر حاصل آمد که 233 نشانگر (5/70%) چندشکلی نشان دادند. دندروگرام رسم شده بر اساس نتایج حاصل از تجزیه خوشهای تودههای سیر ایرانی را در 6 گروه اصلی قرار داد در حالی که بر اساس صفات مورفولوژیک مورد ارزیابی کل تودهها در 4 گروه کلی قرار گرفتند. در نتایج حاصل ازدادههای AFLP تشابه بین خوشهها نسبتاً بالا بود (58 تا 100%) تا جایی که 8 توده از گروه 1 و 8 توده ازگروه پنجم 100 درصد از باندهای درون گروه خود را به اشتراک بردند، که احتمال تکراری بودن آنها را نمایان میسازد. در کل همبستگی نسبی بین تنوع ژنتیکی و پراکنش جغرافیایی تودههای سیر ایرانی مشاهده شد. این تحقیق نشان داد که تکنیک AFLPنه تنها توانایی تفکیک و شناسایی گونهها را دارا میباشد، بلکه اجازه تفکیک واریتههای گیاهشناسی و اکوتیپهای مختلف را نیز به خوبی فراهم میسازد. نهایتاً تکنیک انگشتنگاری AFLP با شناسایی تودههای تکراری در مجوعههای ژرمپلاسم میتواند کمک فراوانی به کاهش هزینه نگهداری مخصوصاً در مورد سیر که به صورت رویشی تکثیر میشود داشته باشد.
https://ijhs.ut.ac.ir/article_19937_53ebb453e2d638c475d0bd7a3de0d44f.pdf
2009-05-22
تنوع ژنتیکی.
چندشکلی در طول قطعات تکثیر یافته
سیر
یاور
وفایی
yavarvafaee@gmail.com
1
AUTHOR
فرشاد
دشتی
dashti1350@yahoo.com
2
AUTHOR
محسن
مردی
mardi@mailinator.com
3
AUTHOR
احمد
ارشادی
ershadi@basu.ac.ir
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی استفاده از هیدروژل در خاک پوششی قارچ دکمهای (L. Agaricus bisporus)
به منظور کاهش مصرف پیت و افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک پوششی قارچ دکمهای، آزمایشی با هیدروژل در سه تیمار (خاک پوششی بدون هیدروژل به عنوان تیمار شاهد، خاک پوششی + 10 و 20% حجمی هیدروژل) و سه تکرار در قالب طرح کامل تصادفی طی سال 1385 در واحد تولیدی قارچ خزر، واقع در شهر آبکنار از توابع شهرستان انزلی صورت گرفت. نتایج نشان دادند که تیمار خاک پوششی 90%+ هیدروژل 10% حجمی، عملکرد محصول را نسبت به تیمار شاهد به طور معنیداری افزایش میدهد. کمترین میزان عملکرد در پایان دوره برداشت از تیمار خاک پوششی + هیدروژل به نسبت 80:20 حجمی، بدست آمد که احتمالاَ به دلیل کاهش میزان خلل و فرج خاک پوششی در این تیمار است. همچنین مشخص شد که تیمارهای حاوی هیدروژل به طور معنی داری تعداد قارچهای درجه یک را افزایش و تعداد قارچهای کوچک یا درجه سه را کاهش دادند. استفاده از هیدروژل در خاک پوششی بطور معنیداری باعث افزایش میزان ماده خشک قارچ نسبت به تیمار شاهد گردید. بنابراین اضافه نمودن 10 درصد هیدروژل به خاک پوششی به دلیل افزایش محصول، افزایش کیفیت قارچهای برداشتی و کاهش استفاده از پیت توصیه میشود.
https://ijhs.ut.ac.ir/article_19938_268b5f2c31fd5d4d5b094a6b2665a761.pdf
2009-05-22
پیت
خاک پوششی
قارچ دکمه ای
هیدروژل
غلامعلی
پیوست
gholamalipeyvast2010@gmail.com
1
AUTHOR
جواد
شاهبداغی
shahbodaghi@mailinator.com
2
AUTHOR
مجید
صدقی مقدم
sedghimoghaddam@mailinator.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع کروموزومی برخی از گونههای گیاه دارویی آویشن
در این تحقیق، 8 نمونه از گیاه دارویی آویشن، 5 نمونه متعلق به گونه بومی Thymus daënensis و نمونههای دیگر مربوط به گونههای T. eriocalyx، T. migricus و Thymus. spp.، با کمک تکنیک اسکواش و استواورسئین 2 درصد مورد ارزیابی کاریوتیپی قرار گرفته و پارامترهای کروموزومی: طول بازوی کوتاه، طول بازوی بلند، طول کل کروموزوم، نسبت بازوها، نسبت طول بازوی کوتاه به بازوی بلند، حجم کل کروموزوم، طول نسبی کروموزوم، درصد شکل کروموزوم، اختلاف دامنه طول نسبی، درصد شکل کلی کاریوتیپ، شاخص تقارن، شاخص سانترومری، طول کل کروماتین، شاخص پراکندگی و ضریب تغییرات محاسبه شد. تجزیه واریانس دادهها تفاوت معنیدار بین نمونهها از نظر طول بازوی کوتاه، طول کل کروموزوم و حجم کروموزوم نشان داد. تعداد 6 نمونه دیپلوئید و 2 نمونه تتراپلوئید بودند. میانگین طول کل کروموزوم ها بین 07/1-88/0 میکرومتر تعیین گردید. فرمول کاریوتیپی در 5 نمونه به صورت m30، یک نمونه m28، یک نمونه m56 و یک نمونه sm2+m58 تعیین شد. بر اساس روش استبینز همه نمونه ها متقارن بوده و در کلاس 1A قرار گرفتند، به استثنای نمونه تتراپلوئید A8 که در کلاس تقارنی 2A قرار گرفت. این مطالعه تنوع درون و بین گونهای را در آویشن نشان میدهد.
https://ijhs.ut.ac.ir/article_19939_ba76db28522755eecc9f6cc9037749f1.pdf
2009-05-22
آویشن
تنوع
کاریوتیپ
کروموزوم
گیاه دارویی
ثریا
مهدوی
mahdavi@mailinator.com
1
AUTHOR
قاسم
کریم زاده
karimzadeh_ghasem@yahoo.com
2
AUTHOR
حسن
مداح عارفی
maddaharefi@mailinator.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر کمپوست ضایعات چای و پوست درختان بر برخی ویژگیهای بستر کاشت و صفات کمی و کیفی کاهوی گلخانهای
کمپوست کردن ضایعات آلی کشاورزی روشی پایدار برای استفاده مجدد از این ضایعات است. به منظور بررسی تاثیر کمپوست ضایعات چای و کمپوست پوست درختان، به عنوان اصلاح کنندگان خاک بر بستر کاشت و برخی صفات کمی و کیفی کاهوی گلخانه ای رقم Grate Lake 118آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل نسبتهای مختلف کمپوست ضایعات چای، کمپوست پوست درخت و خاک بودند و خاک تنها بعنوان شاهد بود. آنالیز کمپوستها نشان داد که بیشتر خصوصیات شیمیایی کمپوست ضایعات چای (EC, pH و میزان پتاسیم قابل تبادل) بهتر از کمپوست پوست درختان بود. بستر کاشت دارای کمپوست ضایعات چای و کمپوست پوست درختان دارای خصوصیات مناسبی (EC, pH و میزان پتاسیم قابل تبادل) برای کشت بدون خاک کاهوی گلخانهای بودند. نتایج نشان داد که بسترهای کشت دارای هر دو نوع کمپوست عملکرد بیشتری نسبت به شاهد داشتند، اما رشد، تجمع ماده خشک و وزن هد در بسترهای اصلاح شده با کمپوست ضایعات چای بیشتر از کمپوست ضایعات پوست درختان بود. علاوه بر عملکرد هد، بلوغ رابطه مثبتی با میزان مصرف کمپوست داشت. محصول در بستر کاشت بدون خاک نسبت به خاک دو هفته زودرستر بود. بیشترین میزان فسفر، پتاسیم و کلسیم در مخلوط حاوی سه قسمت کمپوست ضایعات چای و یک قسمت خاک اندازه گیری شد. با توجه به زودرسی (78 روز) و عملکرد بالای گیاهان در بستر دارای کمپوست ضایعات چای، استفاده از آن برای بستر کاشت کاهوی گلخانهای توصیه میشود.
https://ijhs.ut.ac.ir/article_19940_17b6b92a574a249f904d351131087833.pdf
2009-05-22
بدون خاک.
زودرسی
عملکرد
کاهو
کشت
محمدرضا
حسندخت
mrhassan@ut.ac.ir
1
AUTHOR
فاطمه
مستوری
mastoori@mailinator.com
2
AUTHOR
محمد نقی
پاداشت دهکایی
padashtdehkaii@mailinator.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تنوع ژنتیکی برخی از ژنوتیپ های گردوی ایرانی(Juglans regia L.) با استفاده از نشانگر مولکولی رپید RAPD
گردو از محصولات مهم خشکباری است که ایران یکی از مراکز مهم پراکنش و کشت و کار آن به شمار می رود. در این مطالعه از صفات مورفولوژیک و نشانگرهای مولکولی RAPD برای تعیین سطح تنوع و خویشاوندی 31 ژنوتیپ برتر از ایران و چهار رقم خارجی گردو استفاده گردید. 14 آغازگر RAPD در مجموع 180 نوار در کل ژنوتیپها تکثیر کردند که از بین آنها 174 نوار چند شکل بودند. محدوده تشابه ژنتیکی ژنوتیپها بین 37/0 تا 89/0 بدست آمد. در تجزیه خوشهای، نمونهها در حد تشابه 50 % بر اساس زمینه ژنتیکی متفاوت در 5 گروه جای گرفتند. چهار رقم خارجی و 26 ژنوتیپ از استانهای مختلف در گروه پنجم قرار گرفتند که شامل ژنوتیپهایی از نیریز فارس، شهرکرد و ضیاء آباد قزوین بودند. تقریباً تمامی ژنوتیپها در مولفه اول و ژنوتیپهای NFE3، NFE5، JAHAN1 و CCGM1 در مولفه دوم مقدار عددی بیشتری نشان دادند. که هر کدام به تنهایی در تجزیه گروه مستقلی را تشکیل دادند. نتایج بدست آمده نشان داد که نشانگر مولکولی راپید RAPD برای بررسی تنوع ژنتیکی گردو یک روش کارآمد میباشد. این ژنوتیپها با پایه ژنتیکی متفاوت و صفات مناسب باغبانی نشان دادند که کاندیدهای مطلوبی برای استفاده مستقیم یا در برنامه بهبود کمی و کیفی گردو هستند.
https://ijhs.ut.ac.ir/article_19941_10c9e6f841250176c2ad43fcedbddc64.pdf
2009-05-22
تجزیه خوشهای
تنوع ژنتیکی
صفات مورفولوژیک.
گردو
محمدرضا
فتاحی مقدم
fattahi4@ut.ac.ir
1
AUTHOR
عزیز
ابراهیمی
ebrahimi3@mailinator.com
2
AUTHOR
ذبیح اله
زمانی
zzamani@ut.ac.ir
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی اثرات آللوپاتیک عصاره اندامهای مختلف خیار برشاخصهای رشدی دانهالهای خیار، گوجه فرنگی، فلفل دلمهای وبادمجان
بعضی گیاهان زراعی دارای اثرات آللوپاتیک می باشند و بررسی اثرات آنها بر گیاهان به خصوص در تناوب زراعی و کشت توام از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بر همین اساس، در این تحقیق توانایی آللوپاتی اندام های خیار بر روی میزان رشد بادمجان، گوجه فرنگی، فلفل و خیار به طور جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل دو عاملی، در سیستم کشت هیدروپونیک در گلخانه بررسی گردید. در این تحقیق، فاکتور اول نوع گیاه (فلفل، خیار، گوجه فرنگی و بادمجان) و فاکتور دوم، نوع اندام عصاره گیری شده (برگ، ریشه و ساقه) بود. ابتدا عصاره الکلی 5 درصد وزنی- حجمی حاصل از اندام های برگ، ریشه و ساقه خیار تهیه گردید و سپس اثر آن بر تعداد برگ، گل، طول ریشه و ساقه، وزن تر ریشه و ساقه، وزن خشک ریشه وساقه، به عنوان شاخصهای رشد گیاهان مذبور نسبت به نمونه شاهد بدون تیمار عصاره دهی، مطالعه گردید. نتایج حاصله نشان داد که عصاره اندام های خیار در همه موارد اثر معنی داری بر کاهش شاخصهای رشد سایر گیاهان داشته است. از بین گیاهان فوق، تحت تاثیر عصاره اندام های خیار، رشد بادمجان و پس از آن خیار بیشترین کاهش رشد را نشان دادهاند. بنابراین، خیار بیشترین اثر آللوپاتی را بر روی بادمجان داشته است. همچنین کاهش قابل توجه رشد خیار را میتوان به خود مسمومی در خیار نسبت داد. از آنجایی که عصاره ریشه در مقایسه با سایر اندامها، رشد گیاهان فوق را بیشتر کاهش داده است، مشخص می شود که ریشه دارای اثر آللوپاتی بیشتری می باشد که می توان این مسئله را به تولید اولیه مواد آللوشیمیایی در ریشه مربوط دانست.
https://ijhs.ut.ac.ir/article_19942_c0c8c2a881aa8a67dde71291429bf83d.pdf
2009-05-22
آللوپاتیک
اندام
خود مسمومی
شاخصهای رشد
عصاره.
سارا
خراسانی نژاد
skhorasaninejad2@yahoo.com
1
AUTHOR
عبدالکریم
کاشی
kashi2@mailinator.com
2
AUTHOR
سید محمد
فخر طباطبایی
fakhrtabatabaii@mailinator.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
توارثپذیری آلل خودسازگاری(Sf) در نتاج بادام با استفاده از روش PCR
اصلاح بادام به منظور دست یابی به ارقام خودسازگار از مهمترین اهداف اصلاحی است و در این راستا تشخیص زود هنگام ژنوتیپهای خودسازگار به دلیل صرفهجویی در وقت و هزینهها اهمیت بسزایی دارد. برای تشخیص ژنوتیپهای خودسازگار از خودناسازگار روشهای مختلفی اعم از کلاسیک و ملکولی وجود دارد. در این تحقیق با استفاده از روش PCRو پرایمرهای اختصاصی ژنوتیپهای نتاج بدستآمده تعیین گردیدند. خودناسازگاری در بادام از نوع گامتوفیتیک بوده و این ویژگی توسط یک مکان ژنی چند آللی(S-locus )کنترل میشود که در درون خامه به عنوان S-RNase بیان میگردد. در این تحقیق ابتدا دو رقم تجاری Ferragnes وFerralise با رقم خودسازگار Tuono به صورت متقابل (Reciprocal) تلاقی داده شده و نتاج حاصله که دارای آلل خودسازگار (Sf) بودند با استفاده از روش پوشاندن شاخهها (Bagging) وادار به خودگشنی شدند. بذور به دست آمده پس از طی دوره استراتیفیکاسیون سبز گردیدند و در دوران نونهالی DNA ژنومی از کلیه نتاج بدستآمده استخراج و ژنوتیپ های S به دست آمده با روشهای PCR ساده و مرکب مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدستآمده نشان داد که حاصل این خودگشنی، نتاج خودسازگار هموزیگوس و هتروزیگوس بوده و تمام نسبتهای به دست آمده از اصول مندلی پیروی میکند. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد تشخیص خودسازگاری در بادام با استفاده از روش PCR در دوران نونهالی گیاه میسر میباشد. استفاده از این روش در شناسایی ژنوتیپها و ارقام خودسازگار بسیار حایز اهمیت بوده و دارای دقت بالایی است.
https://ijhs.ut.ac.ir/article_19943_88b3aeb9368a2eb4c938ca131f0ff254.pdf
2009-05-22
استراتیفیکاسیون.
بادام
تشخیص خودسازگاری
روش PCR
گامتوفیتیک
کاظم
کمالی
kamali@mailinator.com
1
AUTHOR
علی
عبادی
aebadi@ut.ac.ir
2
AUTHOR
محمدرضا
فتاحی مقدم
fattahi4@ut.ac.ir
3
AUTHOR
محمدرضا
نقوی
mnaghavi@ut.ac.ir
4
AUTHOR
علی
ایمانی
imani_a45@yahoo.com
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
اثر پاشش هومیک اسید بر جذب عناصر، میزان پروتئین و خصوصیات پس از برداشت ژربرا رقم مالیبو
یکی از مشکلات پرورش ژربرا کاهش کیفیت و کم بودن محصول به ویژه در گلخانههای نه چندان استاندارد است. در این پژوهش اثر پاشش (اسپری) هفتگی 500 میلی گرم بر لیتر هومیک اسید و مقایسه آن با مصرف حل شده آن با همین غلظت در دو نوع محلول غذایی با مقادیر 5/3 و 7 میلی اکی ولان بر لیتر کلسیم جهت بهبود کمیت و کیفیت گل ژربرای رقم مالیبو بررسی گردید. نتایج نشان داد اگرچه پاشش هومیک اسید نتوانست به میزان مصرف محلول آن، باعث بهبود جذب بسیاری از عناصر شود، اما توانست عملکرد را به اندازه آن افزایش دهد. میزان جذب کلسیم در تیمار دارای سطح کلسیم بالاتر همراه با مصرف محلول هومیک اسید بیش از سایر تیمارها بود. تفاوت معنی داری در عمر گلدانی و میزان پروتئین کل بین تیمارها مشاهده نشد. پاشش هومیک اسید به صورت معنی داری باعث بهبود ثبات غشای سلولی قطعات گلبرگ شد و تنش ناشی از پیر شدن ساقه گل را کاهش داد. هومیک اسید احتمالاً از طریق اثرهای شبه هورمونی و بهبود شرایط فیزیولوژیک گیاه توانسته است سبب بهبود عمر پس از برداشت گلها شود.
https://ijhs.ut.ac.ir/article_19944_5dfdd0070f2ef3580d3f84d999bd9963.pdf
2009-05-22
پروتئین کل.
ژربرا
عمر پس از برداشت
فعالیت شبه هورمونی
هومیک اسید
محسن
کافی
mkafi@ut.ac.ir
1
AUTHOR
مصباح
بابالار
mbabalar@ut.ac.ir
2
AUTHOR
علی
نیکبخت
anikbakht2@cc.iut.ac.ir
3
AUTHOR
حسن
ابراهیم زاده
ebrahimzadeh@mailinator.com
4
AUTHOR
نعمت اله
اعتمادی
eatemadi@mailinator.com
5
AUTHOR
سعید
سماوات
samavat@mailinator.com
6
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
افزایش عمر انبارمانی کیوی فروت رقم هایوارد با تیمار بخار متیل سالیسیلات
برای بررسی اثر بخار متیل سالیسیلات(MeSA) بر روی خصوصیات کیفی کیوی فروت رقم هایوارد، از پنج غلظت متیل سالیسیلات (0، 8، 16، 24و 32 میکرولیتر به ازای هر لیتر فضای ظرف) و پنج ماه طول دوره انبارمانی میوه به صورت کرتهای خردشده در زمان بر پایه طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار استفاده شد. این تحقیق در موسسه تحقیقات مرکبات کشور واقع در رامسر در سال 86-85 اجرا شد. در این تحقیق صفاتی نظیر درصد مواد جامد محلول(TSS)، اسیدیته قابل تیتراسیون(TA)، ویتامین ث، pH عصاره میوه، سفتی گوشت میوه، فعالیت آنزیم آنتیاکسیدان آسکوربات پراکسیداز (APX) و اتیلن تولید شده توسط میوهها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که غلظت 32 میکرولیتر بخار متیل سالیسیلات بیشترین تاثیر را در به تاخیر انداختن فرایند رسیدگی پس از برداشت میوهها داشت به طوریکه سفتی گوشت و ویتامین ث میوههای تیمار شده با 32 میکرولیتر بر لیتر متیل سالیسیلات نسبت به میوههای تیمار شاهد دارای روند کاهشی کندتری بودند. استفاده از این ماده باعث شد که TSS، تولید اتیلن و فعالیت آنزیم آنتیاکسیدان APX از روند افزایشی کندتری در طول دوره انبارمانی میوهها برخوردار شوند. TA میوهها درطول دوره انبارمانی کاهش یافت ولی متیل سالیسیلات تاثیر معنیداری بر این صفت نداشت. بیشترین تاثیر متیل سالیسیلات در به تاخیر انداختن روند کاهشی pH عصاره میوه در غلظت 24 میکرولیتر بر لیتر مشاهده شد. بنابراین در این تحقیق کاربرد متیلسالسیلات با غلظت 32 میکرولیتر بر لیتر بیشترین تاثیر را در افزایش عمر انبارمانی کیوی فروت داشته است.
https://ijhs.ut.ac.ir/article_19945_c5634bcc34b015eec532dfd25fe31e09.pdf
2009-05-22
آسکوربات پراکسیداز
عمر انبارمانی
کیوی فروت
متیل سالیسیلات
ویتامین ث.
مرتضی
سلیمانی اقدم
soleymaniaghdam@mailinator.com
1
AUTHOR
یونس
مستوفی
mostofiy@yahoo.com
2
AUTHOR
علیرضا
مطلبی آذر
motallebiazar@gmail.com
3
AUTHOR
جواد
فتاحی مقدم
fatahimoghadam2@mailinator.com
4
AUTHOR
محمود
قاسم نژاد
sana1385@yahoo.com
5
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
استفاده از اسانسهای گیاهی برای کنترل بیماری کپک خاکستری (Botrytis cinerea) میوههای گلابی
ضایعات بعد از برداشت، بهویژه در اثر حملة قارچها، یک عامل مهم در کاهش عمر انباری بسیاری از میوهها و سبزیها به حساب میآید. به منظور بررسی اثرات اسانسهای گیاهان آویشن، ریحان و رزماری در کنترل بیماری کپک خاکستری (Botrytis cinerea) میوههای گلابی، دو آزمایش جداگانه یکی در شرایط درون شیشهای و دیگری در شرایط نگهداری میوههای گلابی در سردخانه انجام گرفت. غلظت اسانسهای مورد استفاده در آزمایشهای درون شیشهای صفر (شاهد)، 100، 200، 300، 400 و 500 میکرو لیتر در لیتر محیط کشت PDA و در شرایط نگهداری میوهها در سردخانه صفر (شاهد)، 100، 300 و 500 میکرولیتر در لیتر بود. نتایج آزمایشهای درون شیشهای نشان داد که اسانس گیاهان رزماری و آویشن به ترتیب کمترین و بیشترین تأثیر را در جلوگیری از رشد قارچ داشتهاند. بهطوری که اسانس رزماری حتی در غلظت 500 میکرولیتر در لیتر محیط کشت هیچگونه تأثیری در جلوگیری از رشد قارچ نداشت اما آویشن در غلظتهای بالاتر از 200 میکرولیتر در لیتر محیط کشت بهطور کامل از رشد قارچ جلوگیری نمود. نتایج آزمایشهای سردخانهای نشان داد که تیمار اسانس اثرات معنیداری بر بیماری کپکزدگی میوههای گلابی داشت. بهطوری که تعداد میوههای آلوده و شدت بروز بیماری در میوههای تیمارشده کاهش یافت. با افزایش غلظت اسانس رشد قارچ کاهش بیشتری نشان داد. بیشترین و کمترین تعداد میوههای آلوده و نیز شدت بیماری به ترتیب در غلظتهای صفر و 500 میکرولیتر در لیتر هر کدام از تیمارهای اسانسی دیده شد. نتایج بررسیها همچنین نشان داد که اسانس آویشن و رزماری به ترتیب بیشترین و کمترین تأثیر را در کاهش تعداد میوههای آلوده و شدت بروز بیماری کپک خاکستری داشتهاند.
https://ijhs.ut.ac.ir/article_19946_68580e1fa6241c70378c78c94e21a29b.pdf
2009-05-22
آویشن.
اسانسهای گیاهی
پس از برداشت
کپک خاکستری
گلابی
عباس
حسنی
horthasani@yahoo.com
1
AUTHOR
رسول
جلیلی مرندی
2
AUTHOR
یوبرت
قوستا
ghosta@mailinator.com
3
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تجزیه ژنتیکی عملکرد و اجزای آن در خربزه به روش دیآلل
خربزه یک گیاه اقتصادی و مهم است و ایران از مراکز مهم تنوع برای این محصول به شمار میرود. برای برآورد نوع عمل ژن، وراثتپذیری و دیگر پارامترهای ژنتیکی صفات مهم زراعی خربزه از تلاقی دایآلل بین 6 رقم محلی ایران به همراه یک ملون با منشأ خارجی از گروه کانتالوپنسیس استفاده شد. 7 والد، 21 تلاقی مستقیم و 21 تلاقی معکوس در قالب طرح لاتیس در سال 1385 در دو شرایط هرس و بدون هرس در 4 تکرار کشت گردیدند. پس از رسیدگی میوهها صفات تعداد میوه در هر بوته، میانگین وزن میوههای هر بوته برحسب کیلوگرم، طول و عرض میوههای هر بوته برحسب سانتیمتر، ضخامت گوشت میوههای هر بوته برحسب سانتیمتر و عملکرد یا وزن کل تمام میوههای برداشتشده در هر بوته برحسب کیلوگرم یادداشتبرداری شد. تجزیه ژنتیکی به روش هیمن و جینکز انجام شد. میانگین مربعات ژنوتیپها برای کلیه صفات در هر دو شرایط از نظر آماری در سطح احتمال 1 درصد معنیدار بود. برآورد میانگین درجه غالبیت نشان داد که طول میوه، عرض میوه، ضخامت گوشت و وزن در هر دو شرایط با اثر غالبیت نسبی ژنها کنترل میشود، در حالیکه عملکرد در شرایط هرس تحت تاثیر ژنهای با اثر فوق غالبیت کنترل میگردد، ولی در شرایط غیرهرس غالبیت نقشی در کنترل عملکرد نداشت. رقم میرپنجی بهترین رقم از نظر وزن و عملکرد بود در حالیکه رقم عباسعلی توانایی تولید میوه زیاد را داشت. وراثتپذیری بالای عمومی و خصوصی برای صفات تعداد میوه، وزن، طول، عرض و ضخامت گوشت نشانگر اثر کم محیط بر روی این صفات و نقش زیاد اثرات افزایشی بود.
https://ijhs.ut.ac.ir/article_19947_0197913b711a6924907f4b0f7e87f1e7.pdf
2009-05-22
تلاقیهای دایآلل
خربزه
روش هیمن - جینکز
عمل ژن
وراثتپذیری.
سید احسان
فیضیان
feyzian@mailinator.com
1
AUTHOR
حمید
دهقانی
dehghanr@modares.ac.ir
2
AUTHOR
عبدالمجید
رضایی
rezaii@mailinator.com
3
AUTHOR
مختار
جلالی جواران
m_jalali@modares.ac.ir
4
AUTHOR
ORIGINAL_ARTICLE
تاثیر ازت، فسفر و پتاس بر باروری گیاه دارویی ماریتیغال (Silybum marianum cv.Budakalazi) در منطقه پیکان شهر
ماریتیغال (Silybum marianum L.) گیاهی است مرتعی، دارویی که در نقاط مختلف کشور ایران به صورت خودرو می روید. این تحقیق در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار انجام شد. در این مطالعه تاثیر سه نسبت مختلف نیتروژن، فسفر و پتاس به مقادیر 0K 0P 0N، 50K100P100N ، 100K150P150N و 150K200P200N کیلوگرم در هکتار و تیمار شاهد (بدون مصرف کود) مورد مطالعه قرار گرفت. متغیرهایی نظیر ارتفاع ساقه، تعداد کاپیتول در بوته، قطر کاپیتول، تعداد دانه در کاپیتول، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در هکتار مورد اندازهگیری قرار گرفتند. نتایج نشان میدهد که نسبتهای مختلف NPK تاثیر معنیداری بر ارتفاع بوته، تعداد بذر در کاپیتول و عملکرد بذر در هکتار دارد. حداکثر ارتفاع (81/107 سانتیمتر) مربوط به تیمار 150K200P200N، بیشترین تعداد بذر در کاپیتول (08/223) مربوط به تیمار100K150P150N و بیشترین عملکرد بذر (6/3 تن در هکتار) از تیمار 50K100P100N بدست آمد. مقدار کل سیلیمارین و سیلی بین با افزایش مصرف کود کاهش نشان داد. بطوریکه با افزایش مصرف مقادیر NPK (تیمار 100K200P200N) سبب تحریک رشد رویشی گردیده و میزان تولید سیلی مارین و سیلی بین را کاهش داد. این در حالی است که عدم مصرف کود (تیمار شاهد) در مقایسه با تیمار 150K200P200N به میزان 57/20 درصد سبب افزایش مقدار کل سیلیمارین گردید. در بین تیمارهای کودی تیمار 100K150P150N دارای بیشترین درصد سیلی بین موجود در سیلی مارین بود این در حالی است که در تیمار شاهد با وجود آنکه میزان کل سیلی مارین با تیمار100K150P150N و 50K100P100N در یک سطح قرار داشت اما میزان سیلی بین در سیلی مارین تا حد صفر کاهش یافت. بنابراین با توجه به نتایج این تحقیق بهترین نسبت کودی از لحاظ عملکرد بذر، عملکرد سیلی مارین و سیلی بین در رقم بوداکالازی و در منطقه پیکان شهر نسبت کودی 50K100P100N توصیه میشود.
https://ijhs.ut.ac.ir/article_19948_5a13730eed7e0929e4b28b8434eb2fda.pdf
2009-05-22
سیلی بین.
سیلی مارین
عملکرد بذر
کود
ماریتیغال
طاهره
برنا
taherehborna@yahoo.com
1
AUTHOR
رضا
امید بیگی
omidbeygi@mailinator.com
2
AUTHOR